متن نهج البلاغه

نهج‌البلاغه: حکمت 462

نهج‌البلاغه: حکمت 462

امام علی (ع): چه بسا آدمى با ستایشى که از او شود فریب خورد.
نهج‌البلاغه: حکمت 461

نهج‌البلاغه: حکمت 461

امام علی (ع): غیبت کوشش ناتوان است.
نهج‌البلاغه: حکمت 460

نهج‌البلاغه: حکمت 460

امام علی (ع): بردبارى و درنگ دو فرزند دوقلویند که همت بلند آنها را مى زاید.
نهج‌البلاغه: حکمت 459

نهج‌البلاغه: حکمت 459

امام علی (ع): مقدّرات بر تدبیر غالب آیند تا بدان جا که گاهى آفت آدمى به تدبیر خود اوست.
نهج‌البلاغه: حکمت 458

نهج‌البلاغه: حکمت 458

امام علی (ع): نشانه ایمان این است که راستى را در جایى که به زیان توست بر دروغى که به سود توست مقدم بدارى
نهج‌البلاغه: حکمت 457

نهج‌البلاغه: حکمت 457

امام علی (ع): دو گرسنه اند که سیر نمى شوند: طالب علم و طالب دنیا.
نهج‌البلاغه: حکمت 456

نهج‌البلاغه: حکمت 456

امام علی (ع): آیاآزاد مردى نیست که این نیم خورده دنیا را به اهل دنیاواگذارد؟!
نهج‌البلاغه: حکمت 455

نهج‌البلاغه: حکمت 455

از بهترین شعرا از حضرت پرسیدند، فرمود: این طایفه دریک نوع میدان مسابقه اسب فصاحت نتاخته اند
نهج‌البلاغه: حکمت 454

نهج‌البلاغه: حکمت 454

امام علی (ع): فرزند آدم را با نازیدن چکار؟