چرا پيامبر گرامي اسلام (ص)‌حضرت علي (ع)‌ را در محل غدير خم به جانشيني برگزيد و مثلاً عرفات كه تعداد بيشتري حاضر بودند، اين كار را انجام نداد؟ آيا در قرآن در اين باره اشاره شده است‌؟

چرا پيامبر گرامي اسلام (ص)‌حضرت علي (ع)‌ را در محل غدير خم به جانشيني برگزيد و مثلاً عرفات كه تعداد بيشتري حاضر بودند، اين كار را انجام نداد؟ آيا در قرآن در اين باره اشاره شده است‌؟

ابلاغ جانشيني حضرت علي يكي از دشوارترين و مهم ترين مأموريت هاي الهي بر دوش پيامبر گرامي اسلام بود. اهميت اين پيام به خوبي از آية 67 مائده كه در اين باره است ، پيداست : "يَـََّأَيُّهَا الرَّسُول ُ بَلِّغ ْ مَآ أُنزِل َ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّم ْ تَفْعَل ْ فَمَا بَلَّغْت َ رِسَالَتَه ُو وَاللَّه ُ يَعْصِمُكَ مِن َ النَّاس ِ إِن َّ اللَّه َ لاَ يَهْدِي الْقَوْم َ الْكَـَفِرِين َ ;(مائده ،67) اي پيامبر! آنچه از سوي خدا بر تو نازل شده است ، كاملاً ]به مردم [ برسان و اگر نرساني رسالت او را انجام نداده اي ..."
پيامبراكرم با بهره برداري از اصول روان شناسي ، مردم را براي توجه كامل به پيام مهم آسماني خويش آماده كرد و با جداسازي اين واقعة مهم از مراسم حج و مستقل نمودن آن ، اهميت آن را به خوبي نمايان ساخت . مردم پس از پايان يافتن مراسم حج و در راه مراجعت به وطن ، با مسئله غيرعادي و مهم روبه رو شدند. توقف در هواي گرم منطقة غديرخم كه در چند كيلومتري جحفه است ، و بازگشتن آن ها كه جلوتر رفته بودند و رسيدن آن ها كه در عقب كاروان مي آمدند، همه از اهميت مسئله خبر مي داد. پيامبرگرامي اسلام با ايجاد چنين مقدماتي جريان امامت علي را باز گفت و خطبة غرايي خواند. البته اين تنها بخشي از حكمت هاي انتخاب جايگاه غديرخم براي اعلان جانشيني حضرت بود. پس از پايان مراسم غديرخم ، مردم كه جمعيت آن ها بسيار زياد بود، متفرق شدند و هر يك به سوي كاشانة خويش رفتند و بلافاصله پراكنده شدن پس از مراسم ، فرصت هر گونه تحركي را از منافقان گرفت ; چرا كه با هيچ نقشه اي ديگر نمي توانستند ذهن مردم را مشوب كنند و به بيراهه بكشند، هرچند از نظر اقدام عملي موفق شدند به خواسته هاي شوم خود برسند، ولي نتوانستند حقيقت را بپوشانند، لذا مي بينيم در گذر تاريخ ، جريان غدير خم از صد و ده صحابي كه در جمع صدهزار نفري غدير خم حاضر بودند، روايت شده است .(ر.ك : فروغ ابديت ، آيت الله جعفر سبحاني ، ج 2، ص 477، مركز انتشارات دفتر تبليغات اسلامي ، ج هفتم ، قم ، 1371.) اين خود مي تواند حكمت ديگري براي انتخاب مكان غدير خم به شمار آيد.
مرحوم علامه اميني واقعه غدير را به تفصيل در يازده جلد باز گفته است . ايشان در كتاب گرانسنگ الغدير حديث غدير خم را از صد و ده صحابي ، هشتاد وچهار تابعي (كساني كه صحابه پيامبر(ص) را ديده اند) و سيصد و شصت دانشمند و مؤلف معروف اسلامي (شيعه و سني ) نقل كرده است .