نهج البلاغه

نهج‌البلاغه: حکمت 457

نهج‌البلاغه: حکمت 457

امام علی (ع): دو گرسنه اند که سیر نمى شوند: طالب علم و طالب دنیا.
نهج‌البلاغه: حکمت 456

نهج‌البلاغه: حکمت 456

امام علی (ع): آیاآزاد مردى نیست که این نیم خورده دنیا را به اهل دنیاواگذارد؟!
نهج‌البلاغه: حکمت 455

نهج‌البلاغه: حکمت 455

از بهترین شعرا از حضرت پرسیدند، فرمود: این طایفه دریک نوع میدان مسابقه اسب فصاحت نتاخته اند
نهج‌البلاغه: حکمت 454

نهج‌البلاغه: حکمت 454

امام علی (ع): فرزند آدم را با نازیدن چکار؟
نهج‌البلاغه: حکمت 453

نهج‌البلاغه: حکمت 453

امام علی (ع): زبیر همواره مردى از ما اهل بیت بود تا زمانى که فرزند شومش عبداللّه رشد کرد.
نهج‌البلاغه: حکمت 452

نهج‌البلاغه: حکمت 452

امام علی (ع) : توانگرى و تهیدستى پس از عرضه اعمال بر خدا معلوم مى گردد
نهج‌البلاغه: حکمت 451

نهج‌البلاغه: حکمت 451

امام علی (ع): بى میلى تو به کسى که به تو مایل است موجب کمى بهره و میل تو به کسى که به تو بى میل است خوارى نفس است.
نهج‌البلاغه: حکمت 450

نهج‌البلاغه: حکمت 450

امام علی (ع): د: مردى شوخى نکرد جز آنکه پاره اى از عقل خود را بیرون انداخت.
نهج‌البلاغه: حکمت 449

نهج‌البلاغه: حکمت 449

امام علی (ع): کسى که خود را گرامى داشت شهواتش نزد او خوار شد.