حکمت های نهج البلاغه

نهج‌البلاغه: حکمت 399

نهج‌البلاغه: حکمت 399

امام علی (ع): براى فرزند بر عهده پدر حقّى است، و براى پدر نیز بر عهده فرزند حقّى اس
نهج‌البلاغه: حکمت 398

نهج‌البلاغه: حکمت 398

امام علی (ع): فخرفروشى را بگذار، کبر خود را فرو ریز، و قبرت را یاد کن.
نهج‌البلاغه: حکمت 397

نهج‌البلاغه: حکمت 397

امام علی (ع): مشک عطر نیکویى است، مشکدانش سبک و بوى آن خوش است.
نهج‌البلاغه: حکمت 396

نهج‌البلاغه: حکمت 396

امام علی (ع): مردن نه پستى و خوارى، و رضا به اندک نه دست توسل به دیگران.
نهج‌البلاغه: حکمت 395

نهج‌البلاغه: حکمت 395

امام علی (ع): به اندازه اى که بتوان قناعت نمود بس است.
نهج‌البلاغه: حکمت 394

نهج‌البلاغه: حکمت 394

امام علی (ع): چه بسا سخنى که اثرش از حمله مؤثّرتر است.
نهج‌البلاغه: حکمت 393

نهج‌البلاغه: حکمت 393

امام علی (ع): آنچه از دنیا پیش تو آید برگیر، و آنچه از تو روى بگرداند روى بگردان
نهج‌البلاغه: حکمت 392

نهج‌البلاغه: حکمت 392

امام علی (ع): سخن گویید تا شما را بشناسند، که مرد در زیر زبانش پـنـهـان اســت.
نهج‌البلاغه: حکمت 391

نهج‌البلاغه: حکمت 391

امام علی (ع): به دنیا بى رغبت باش تا خداوند تو را به زشتى هاى آن بینا نماید