حکمت های نهج البلاغه

نهج‌البلاغه: حکمت 372

نهج‌البلاغه: حکمت 372

امام علی (ع): اى جابر،برپایى دین و دنیا به چهار چیز است: دانشمندى که دانشش را به کار گیرد
نهج‌البلاغه: حکمت 371

نهج‌البلاغه: حکمت 371

امام علی (ع): شرفى برتر از اسلام، عزّتى عزیزتر از تقوا، پناهگاهى نگاه دارنده تر از اجتناب از حرام، شفیعى رهاننده تر از توبه
نهج‌البلاغه: حکمت 369

نهج‌البلاغه: حکمت 369

امام علی (ع): زمانى بر مردم برسد که در میان آنان از قرآن جز خطوطش، و از اسلام جز اسمش باقى نماند.
نهج‌البلاغه: حکمت 368

نهج‌البلاغه: حکمت 368

امام علی (ع): خداوند سبحان پاداش را بر طاعت،و کیفر را بر گناه قرار داده،
نهج‌البلاغه: حکمت 367

نهج‌البلاغه: حکمت 367

امام علی (ع): اى مردم، کالاى دنیا گیاهى است خشک و وباخیز
نهج‌البلاغه: حکمت 366

نهج‌البلاغه: حکمت 366

امام علی (ع):علم را با عمل بستگى است، هر که دانست عمل کرد.
نهج‌البلاغه: حکمت 365

نهج‌البلاغه: حکمت 365

امام علی (ع): اندیشه آیینه اى است روشن، عبرت بیم دهنده اى است خیرخواه.
نهج‌البلاغه: حکمت 364

نهج‌البلاغه: حکمت 364

امام علی (ع) : از آنچه پیش نیامده پرسش مکن، که تو را در آنچه هست شغلـى وجـود دارد.