دعای بعد از زیارت امام علی (ع) در نجف اشرف

دعایی که بعد از زیارت امام علی (ع) و بعد ازهر نماز خوانده می شود را بیان می کنیم:

و سيد بن طاوس در مزار و غير او گفته ‏اند كه هر نمازى كه بجا مى‏ آورى چه فريضه و چه نافله مادامى كه در نجف مى ‏باشى بخوان بعد از آن اين دعا را: 

اَللَّهُمَّ لاَ بُدَّ مِنْ أَمْرِكَ وَ لاَ بُدَّ مِنْ قَدَرِكَ وَ لاَ بُدَّ مِنْ قَضَائِكَ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِكَ‏

اى خدا امر و فرمان تو بر همه عالم بالضروره ثابت و لازم است و قضاء و قدر تو حتم و قطعى است و هيچ حول و قوه‏اى جز بواسطه تو كسى را نخواهد بود

اللَّهُمَّ فَمَا (كَمَا) قَضَيْتَ عَلَيْنَا مِنْ قَضَاءٍ أَوْ قَدَّرْتَ عَلَيْنَا مِنْ قَدَرٍ فَأَعْطِنَا مَعَهُ صَبْراً يَقْهَرُهُ وَ يَدْمَغُهُ‏

بار خدايا پس آنچه را كه بر ما به حكم قضا و يا به فرمان قدر معين فرموده ‏اى به ما صبر و تحمل عطا فرما چنان صبرى كه غالب و قاهر شود

وَ اجْعَلْهُ لَنَا صَاعِداً فِي رِضْوَانِكَ يُنْمِي (يُنْمَى) فِي حَسَنَاتِنَا وَ تَفْضِيلِنَا وَ سُؤْدَدِنَا

و به مقام عالى بهشت رضوانت بالا برد و در حسنات و اعمال نيك ما و برترى يافتن ما و سيادت

وَ شَرَفِنَا وَ مَجْدِنَا وَ نَعْمَائِنَا وَ كَرَامَتِنَا فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ لاَ تَنْقُصْ مِنْ حَسَنَاتِنَا

و شرف و بزرگى ما و نعمتهاى ما در دنيا و آخرت و كرامت ما در دنيا و آخرت بيفزايد و از كارهاى نيك ما خيرى را ناقص مگذار

اللَّهُمَّ وَ مَا أَعْطَيْتَنَا مِنْ عَطَاءٍ أَوْ فَضَّلْتَنَا بِهِ مِنْ فَضِيلَةٍ أَوْ أَكْرَمْتَنَا بِهِ مِنْ كَرَامَةٍ

اى خدا و آنچه به ما از عطاء و جود خود مى‏ بخشى يا در حق ما برترى و فضيلت يا كرامت لطف مى ‏فرمايى

فَأَعْطِنَا مَعَهُ شُكْراً يَقْهَرُهُ وَ يَدْمَغُهُ وَ اجْعَلْهُ لَنَا صَاعِداً فِي رِضْوَانِكَ وَ فِي حَسَنَاتِنَا

با آنها هم شكرگزارى عطا فرما آن شكرى كه قاهر و غالب باشد و ما را به درجات بلند بهشت رضوانت بالا برد و در اعمال نيك

وَ سُؤْدَدِنَا وَ شَرَفِنَا وَ نَعْمَائِكَ (نَعْمَائِنَا) وَ كَرَامَتِكَ (كَرَامَتِنَا) فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ

و سيادت و بزرگى و شرافت و نعمتها و كرامت تو در دنيا و آخرت بر ما بيفزايد

(اللَّهُمَّ) وَ لاَ تَجْعَلْهُ لَنَا أَشَراً وَ لاَ بَطَراً وَ لاَ فِتْنَةً وَ لاَ مَقْتاً وَ لاَ عَذَاباً وَ لاَ خِزْياً فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ

پروردگارا و آن نعمتها را مايه شهوت‏رانى و عياشى و فتنه و فساد و بالنتيجه موجب عقاب و غضب تو و خوارى دنيا و آخرت ما نگردد

اللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِكَ مِنْ عَثْرَةِ اللِّسَانِ وَ سُوءِ الْمَقَامِ وَ خِفَّةِ الْمِيزَانِ‏

خدايا ما پناه مى ‏بريم به تو از لغزش زبان و بدى مقام و سبكى ميزان

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ لَقِّنَا حَسَنَاتِنَا فِي الْمَمَاتِ وَ لاَ تُرِنَا أَعْمَالَنَا حَسَرَاتٍ‏

بار خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد (ع) و به ما در عالم بعد از مرگ حسناتمان را به ما بنما و اعمال ما را مايه حسرت و پشيمانى به ما ارائه مفرما

وَ لاَ تُخْزِنَا عِنْدَ قَضَائِكَ وَ لاَ تَفْضَحْنَا بِسَيِّئَاتِنَا يَوْمَ نَلْقَاكَ‏

و هنگام قضاى خود ما را خوار و ذليل مساز و روزى كه تو را ملاقات ميكنيم آن روز ما را باعمال زشتمان مفتضح مگردان

وَ اجْعَلْ قُلُوبَنَا تَذْكُرُكَ وَ لاَ تَنْسَاكَ وَ تَخْشَاكَ كَأَنَّهَا تَرَاكَ حَتَّى نَلْقَاكَ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

و دلهاى ما را تا روز محشر چنان گردان كه دايم بياد تو باشد و هرگز تو را فراموش نكند و چنان از تو ترسان باشد كه گويى تو را به چشم مى ‏بيند و درود فرست بر محمد و آل محمد

وَ بَدِّلْ سَيِّئَاتِنَا حَسَنَاتٍ وَ اجْعَلْ حَسَنَاتِنَا دَرَجَاتٍ وَ اجْعَلْ دَرَجَاتِنَا غُرُفَاتٍ وَ اجْعَلْ غُرُفَاتِنَا عَالِيَاتٍ‏

و اعمال بد ما را به عمل نيكو مبدل ساز و اعمال نيك ما را موجب رفعت درجات و درجات را غرفه‏ هاى بهشتى و غرفه‏ ها را عاليترين مقامات مقرر فرما

اللَّهُمَّ وَ أَوْسِعْ لِفَقِيرِنَا مِنْ سَعَةِ مَا قَضَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ‏

اى خدا و بر فقراى ما وسعت رزق عطا كن از آن وسعت و رحمت كه بر خود فرض فرمودى

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مُنَّ عَلَيْنَا بِالْهُدَى مَا أَبْقَيْتَنَا

خدايا درود فرست بر محمدو آل محمد و بر ما تا زنده‏ ايم به كرامت و هدايت خود منت گذار

وَ الْكَرَامَةِ مَا أَحْيَيْتَنَا وَ الْكَرَامَةِ (وَ الْمَغْفِرَةِ) إِذَا تَوَفَّيْتَنَا وَ الْحِفْظِ فِيمَا بَقِيَ مِنْ عُمُرِنَا

و چون ما را ميراندى بر ما ببخش و بقيه عمر ما را از گناه حفظ كن

وَ الْبَرَكَةِ فِيمَا رَزَقْتَنَا وَ الْعَوْنِ عَلَى مَا حَمَّلْتَنَا وَ الثَّبَاتِ عَلَى مَا طَوَّقْتَنَا

و در آنچه رزق ما كرده ‏اى بركت ده و بر اداء تكاليفى كه بر ما نهاده‏ اى ما را يارى فرما و بر آنچه به ما طاقت آن را دادى ثبات قدم هم عطا فرما

وَ لاَ تُؤَاخِذْنَا بِظُلْمِنَا وَ لاَ تُقَايِسْنَا بِجَهْلِنَا وَ لاَ تَسْتَدْرِجْنَا بِخَطَايَانَا وَ اجْعَلْ أَحْسَنَ مَا نَقُولُ ثَابِتاً فِي قُلُوبِنَا

و از ما به ظلم و ستمكاريهايمان مؤاخذه مفرما و جهل و نادانى ما را قياس مگير و ما را به خطاء و گناهانمان معذب به عذاب استدراج مگردان و آنچه از ايمان بر زبان داريم بهتر و كاملتر از آن را در قلوب ما ثابت بدار

وَ اجْعَلْنَا عُظَمَاءَ عِنْدَكَ وَ أَذِلَّةً فِي أَنْفُسِنَا وَ انْفَعْنَا بِمَا عَلَّمْتَنَا وَ زِدْنَا عِلْماً نَافِعاً

و ما را نزد خود بزرگ و به چشم خودمان ناچيز و خوار ساز و به علمى كه به ما عطا فرمودى ما را منتفع گردان و بر علم نافع ما بيفزا

وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ قَلْبٍ لاَ يَخْشَعُ وَ مِنْ عَيْنٍ لاَ تَدْمَعُ وَ مِنْ صَلاَةٍ لاَ تُقْبَلُ‏

و پناه مى ‏برم به تو از قلبى كه خاشع و چشمى كه اشكبار نباشد و نمازى كه پذيرفته نشود

أَجِرْنَا مِنْ سُوءِ الْفِتَنِ يَا وَلِيَّ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ

و از فتنه‏ هاى بد ما را در پناه خود گير اى ولى من در دنيا و آخرت