خدایا مهدی را برسان
ای خدای علی، ای خدای بخشنده شجاعت و ایمان به علی، ای خدای مداح قرآن در علی و علی در قرآن، ما را با ظهور حجتت و ذخیره آخرینت از این بردگی نجات بده.
بسم رب المهدی
یا علی، بیداری به ما نیامده، هدایت دامن گیرمان نشده.
کسانی مثل ما نه تنها آبرویت را حفظ نکرده‌ایم، بلکه خوارت داشته‌ایم.
به خاطر ناآگاهی‌مان، خفیفت شمرده‌ایم.
نکند دعای پیامبر در غدیر شامل حال ما هم بشود که فرمود: «اللهم اخذل من خذله...»
یا علی، وقتی در خودمان دقیق می‌شوم، می‌بینم مثل مردمانی از کوفه‌ایم که هزاران دلیل و توجیه برای نافرمانی‌مان می‌آوریم.
یا علی، ناله دل مظلومانه‌ات هنوز هم در فضای جامعه ما طنین انداز است که فرمودی: «شگفتا، اتحاد آنان بر باطل خویش و پراکندگی شما در حق خود دل را می‌میراند و اندوه را تازه می‌گرداند، زشت بادید و از اندوه بیرون نیایید»؛
و نفسی لک الفدا که فرمودی :«خدایا اینان از من خسته شده‌اند و من از آنان، آنان از من به ستوه آمده‌اند و من از آنان دلشکسته، پس بهتر از آنان و مونس من دار و بدتر از مرا بر آنان مسلط کن.»
به جان تو قسم یا علی که دعایت مستجاب شد.
در منجلاب گناه و بی ایمانی غرقیم.
بی دینان و ستم پیشگان دنیا حکمرانی می‌کنند.
زشتی‌هایمان خوب و خوبی‌هایمان زشت پنداشته می‌شود.
ایمان و محبت و معرفت و انسانیت را پرانده‌ایم، مثل بازی‌های کلاغ پرمان.
در دوران ارزانی به سر می‌بریم: « شرف اینجا ارزان، تن عریان ارزان و دروغ از همه چیز ارزانتر و چه تخفیفی خورده است، قیمت هر انسان»
یا علی، مظلومیتت این زمان مشهود‌تر است؛ چه ظلمی بالاتر از این که ولی الله را اطاعت نکنیم و درکت نکینم و نخواهیم که درکت کنیم. در زندگی دنبال چیزهایی باشیم که تو و خاندانت برای از بین بردن آنها از سرمایه و هستی خود گذشتید.
یا علی بیشتر شبیه اجساد زنده‌ایم که خداوند فرمود: «مثل سنگ یا حتی سخت‌تر از سنگ که سنگ گاهی می‌شکافد و آب از آن بیرون می‌آید که سنگ از خشیت خدا از کوه هبوط می‌کند.»
یا علی، ما را چه به خشیت از خدا؟! ما را چه به طرفداری از تو؟! حیف چون تویی نیست که با مردمانی از ما طرفی؟! یا نه، خدا می‌گوید:«أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ يَسْمَعُونَ أَوْ يَعْقِلُونَ إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلًا؛ تو پنداری که بیشتر آنها گوش می‌کنند یا عقلشان را به کار می‌بندند، بلکه آنها مانند چهار پایان‌اند و بلکه بدتر از آنها»
یا علی از جانور بدتر چه چیز؟! کسی که برای رستگاری او این همه تشکیلات و تشریفات الهی به پا شده، ولی هیچ عبرتی نمی‌گیرد! کسی که بیناست، ولی نمی‌بیند!، کسی که گوش دارد، ولی نمی‌شنود!؛
کسی که در پی شهوات مشی می‌کند، معلوم است که از جانور بدتر است که آن جانور تسبیح خدا می‌گوید.
علی مظلوم، کاش شمه‌ای از مظلومیت‌ات را درک می‌کردیم.
یا علی، تو خود فرمودی، حق را بشناس، طرفدار حق را خواهی شناخت. ما چه کنیم که حق با تو شناخته می‌شود؟!
مگر پیامبر نفرمود که: «الحق مع العلی و علی مع الحق- حق همراه علی است و علی همراه حق است».
علی بزرگ! کاش فقط کمی و فقط کمی، روی عقیده‌هایمان تعصب و وحدت داشتیم.
علی جان! کاش کمی و فقط کمی، روی ولایت شما ائمه تأمل داشتیم!
کاش فقط کمی و فقط کمی، به امام زنده‌مان، امام حی و حاضرمان مراجعه داشتیم!
کاش می‌توانستیم که شیعه او باشیم! شیعه رگ دار او!
امام ما، امام همه خوبی‌هاست، کاش بشود با امام زمانمان خوب تا کنیم، او را در غربت هزار ساله‌اش رها نکنیم.
علی جان، کاش بدبختی‌مان را بفهمیم!
کاش عمق فاجعه را درک بکنیم!
ای کاش از عادت به نداشتن امام بیرون بیاییم!
از بی‌خیالی فاصله بگیریم!
علی جان، هرچه باشد سر این ریسمان محبت ما با محبت شما خاندان گره خورده است. ما چه کنیم که خدا آب و گل ما را با محبت شما اهل‌بیت سرشته است. همچنان که حافظ گفت:
عهد ما با لب شیرین دهنان بست خدا ما همه بنده و این قوم خداوندانند
ای خدای علی! ای خدای بخشنده شجاعت و ایمان به علی! ای خدای مداح قرآن در علی و علی در قرآن، ما را با ظهور حجتت و ذخیره آخرینت از این بردگی نجات بده.
به وسیله این جگر گوشه علی که تمام صفات پدران خود و انبیای پیشین را به ارث برده، مسکنت و ذلت را از جامعه ریشه‌کَن کن و ایمان را دوباره به درون دلها و خانه‌هامان وارد کن!
به وسیله این پسر پیامبرت، انسانیت را به انسانها بازگردان و حق و حقیقت را پیروز کن.
به امید فرجش که انشاالله نزدیک است. إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا وَنَرَاهُ قَرِيبًا.