فرازی از دعای توسل: امام حسین علیه السلام
يَا أَبَا عَبْدِاللهِ يَا حُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ، أَيُّهَا الشَّهيدُ
يَا بْنَ رَسُولِ اللهِ يَا حُجَّةَ اللهِ عَلى خَلْقِهِ يَا سَيِّدَنا وَمَوْلانا
إِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِكَ إلى اللهِ
وَقَدَّمْناكَ بَيْنَ يَدَيْ حاجاتِنا يَا وَجيهاً عِنْدَ اللهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللهِ
ای ابا عبد الله،ای حسین بن علی،ای شهید،
ای فرزند فرستاده خدا،ای حجّت خدا بر بندگان،ای آقا و مولای ما،
به تو روی آوردیم و تو را واسطه قرار دادیم و به سوی خدا به تو توسّل جستیم
و تو را پیش روی حاجاتمان نهادیم،
ای آبرومند نزد خدا، برای ما نزد خدا شفاعت کن.
