شعر درباره امام علی (ع) با عنوان سلطان دین از حجت الاسلام سید فضل الله رضازاده
علي سلطان دين حلال مشكل
كه از حق او نبُد يك لحظه غافل
به هر مجلس شود مدح علي ذكر
ملائك مي‌شوند حاضر به محفل
چو بُد معصوم از سوي خداوند
ولايت داشت آن زيبا شمايل
مطيع اين ولي هركس نگرديد
به جنّت ره ندارد اين سيه دل
ولي هركس اطاعت زين علي كرد
بدان ايمان او گرديده كامل
علي روز قيامت شيعيان را
به جنّت مي‌دهد او جا و منزل
اگر خواهي سعادتمند گردي
ز دامان علي دستت تو مگسل
به درگاه علي چون رو بياري
مسلّم لطف حق بر توست شامل
به مهر اين علي شاه ولايت
نگردد اين جهان هرگز مقابل
ولاي اين علي نور خداوند
بود حصن حصين اي شخص عاقل
اگر مهر علي داري تو در دل
به دوزخ گر تو را دادند منزل
سراپرده ز نوري هست حائل
به بُنداري كه مهرش داشت در دل
نمي‌سوزي چو بين تو و آتش
چو حب اين علي را بود حامل
براي صدق اين مطلب نظر كن
به بندازی که مهرش داشت بر دل
به دوزخ رفت و ايمن بد ز آتش
چو حب این علی را بود حامل
(رضا زاده) فدايت اي علي جان
كه در هر جا توئي حلال مشكل
چو من غرق گناهم اي علي جان
نجاتم ده رسانم تو به ساحل
