شعر درباره امام علی (ع) با عنوان علی با نامی زيبا در عرش از حجت الاسلام سیدفضل الله رضازاده
يا علي نام تو بر عرش برين جا دارد
كه چنين در همه جا جلوهي زيبا دارد
عاشقت گشت و بشد شيعهي تو ابراهيم
ديد چون نام تو در عرش برين جا دارد
قلب آن كس كه بود سالم و هم عاشق حق
چونكه اوصاف تو بيند سر شيدا دارد
چو ببيند كه توئي آينهي غيب نما
شيعه تو شود و رتبهي والا دارد
ميبرد لذّت از آن نام تو اي نور خدا
آنكه نيكو سير و قلب مصفا دارد
كشته شيرين و پر از خير و صفا و نيكو
هرچه در عالم كون از تو توّلا دارد
نور تو بود علي چونكه توئي مظهر حق
اين چنين نور ولاي تو تجلّي دارد
در دل آنكه كند جلوه ولاي تو علي
قلب پاكيزه با صدق و وفا را دارد
مهر تو آنكه به دل داشت رود در ره حق
چون توئي قبله نما رهبر اعلي دارد
آن ولاي تو كشد بندي حق را به بهشت
شيعه در خلد برين مسكن و مأوي دارد
چون بود شيعهي تو طيّب و پاكيزه سير
اندر آن خلد برين ميوهي طوبا دارد
چون اطاعت ز تو كردست و شده نوراني
همسري سنخ خودش حوري شيوا دارد
آن محّب تو در آن روز قيامت مولا
غرق نور است و بس تاج ولا را دارد
با همين نور ولا چونكه بيايد صف حشر
در جوار تو در آن خلد برين جا دارد
غم و اندوه ندارد كه در آن روز جزا
شافعي نيك بمانند تو مولا دارد
در قيامت كه همه تشنه لبند و نالان
آن محّب تو علي آب گوارا دارد
آب كوثر كه ز دست تو بنوشد شيعه
لذّتي بهر از آن شهد مصفّا دارد
بهر آن شيعه تو قبر نباشد تاريك
چونكه از مهر تو او لؤلؤ لالا دارد
عاشق نيست رضازاده علي از دل و جان
ديدن روي تو را از تو تمنا دارد
آن قدر عاشق تو هست كه هر صبح و مسا
از تو اي سرور دين حبّ لقا را دارد
چونكه اندر دل من مهر تو باشد مولا
اين زبانم بمديح تو نواها دارد
دارم امّيد دم مرگ ببينم رخ تو
روي نيكوي تو بسيار تماشا دارد
لذت ديدن روي تو بود به ز بهشت
در بر آنكه به دل حبّ خدا را دارد
گر نباشم به جوار تو در آن خلد برين
از فراقت دل من رنج و عناها دارد