درس دهم امام زمان در خطبه غدیر

درس دهم امام زمان در خطبه غدیر

بسم الله الرحمن الرحیم

ِ أَلَا إِنَّهُ الرَّشِيدُ السَّدِيدُ. بدانيد او رشد يافته و استوار است

رشيد از لغت رشد است. رشد يعني روشن و پيشرفته و باليده. رشد در مقابل غي است. «قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ».(بقره : 256 ) رشد، راه  روشن از گمراهي است. تبين يعني روشن شد، بيان شد، واضح شد. راه روشن از راه گمراه و از گمراهي. روشني از گمراهي. غي يعني گمراهي و رشد يعني خلاف گمراهي يعني راستي و درستي راه.
وقتي مي‌فرمايد: « أَلَا إِنَّهُ الرَّشِيدُ » يعني آگاه باشيد که حتماً امام زمان عليه‌السلام رشد کرده است. صفت مشبه، به معني اسم مفعول است يعني  رشد است و رشد کرده است. که ما معني کرده‌ايم باليده . سديد را هم معني کرده‌ايم استوار. «اَلَا إِنَّهُ الرَّشِيدُ» يعني رشد يافته است، هدايت شده است، راه پيدا کرده است. او رشد يافته است يعني راهش را پيدا کرده است راه ‌هدايتش را پيدا کرده است.
«و اشهد انَّکم الائمه الراشدون» راشدون يعني کساني هستيد که در رشد هستيد در هدايت هستيد. آنها هم که مي‌گويند خلفاي راشدين، مي‌خواهند بگويند که اينها اشتباه نمي‌کنند در هدايت هستند.
لغت ارشاد از  رشد مي‌آيد يعني بردن به راه درست . ارشاد کرد فلاني را، به او نشان داد. مي‌گويند فلاني مرشد من است يعني کسي است که مرا به رشد، به راه، به هدايت برده. رشد، راشد، مرشد، ارشاد. ارشاد يعني هدايت کردن بنابراين معني إِنَّهُ الرَّشِيدُ يعني او رشد يافته است. يعني راهش درست است يعني در صراط مستقيم است.
« اَلَا إِنَّهُ الرَّشِيدُ » عبارت ديگري است از « ِ أَنَا صِرَاطُ اللَّهِ الْمُسْتَقِيمُ الَّذِي أَمَرَكُمْ بِاتِّبَاعِهِ ثُمَّ عَلِيٌّ مِنْ بَعْدِي ثُمَّ وُلْدِي مِنْ صُلْبِهِ أَئِمَّةٌ يَهْدُونَ إِلَى الْحَقِّ وَ بِهِ يَعْدِلُون‏ ».
اين عبارت از طرف پيامبر اکرم صلّي الله عليه و آله و سلّم، عصمت امام زمان اروحنا فداه و روشني راه ايشان را تضمين مي‌کند. همه‌ي امامان عليهم السلام معصومند.اما چطوردرباره اين امام بيشتر تأکيد فرمودند. اين تأکيد به خاطر اين است که امام زمان اروحنا فداه مسئوليتي دارد که تشکيل حکومت جهاني است. اين تشکيل حکومت جهاني خيلي مهم است و لذا مي‌خواهند که آن برنامه‌ي مهم جهاني را که در سطح جهاني است، تأييد کنند.
کار هر قدر بزرگتر باشد، احتمال خطاي آن بيشتر است و خطا در کار هاي بزرگ دامنه تاثير آن بسيار زياد است . يک وقت است که شما ميخواهيد مثلاً يک اتاق بسازيد. يک اتاق گلي، اگرخطا داشته باشد، يک اتاق گلي خراب شده است. اما اگر بخواهيد يک ساختمان 10 طبقه بسازيد،اثر خطا درآن خيلي مهم است.
 حکومت امام زمان اروحنا فداه، حکومت جهاني است. برنامه ي آنحضرت  يک برنامه‌ي استثنايي است.  هيچ کدام از پيامبران الهي آن برنامه را متکلّف نشده اند، لذا برنامه‌اي که امام زمان عليه‌السلام دارند، احتمال خطايش خيلي خطرناک است. پيامبر صلّي الله عليه و آله و سلّم مي‌فرمايند: « ِ أَلَا إِنَّهُ الرَّشِيد » يعني او رشد يافته است، يعني او معصوم است يعني راهش درست است يعني در حال کمال است.
از لغت رشيد دو چيز درمي‌آيد. يکي صحيح بودن و يکي در حال رشد بودن. لذا ما معني کرده‌ايم، باليده.مثلا ممکن است شماجايي که نشسته‌‌ايد درست باشد ولي چه کسي گفته که در حال کمال هستيد.شما ايستايي داريد، نشسته‌ايد، همين جا، ايستاده‌ايد. بالا نمي‌رويد، تکان نمي‌خوريد، تکامل پيدا نمي‌کنيد.  لغت رشيد اين را نمي‌رساند، لغت رشيد مي‌رساند که  امام زمان عليه‌السلام ايستايي ندارند. بلکه در حالت پويايي هستند، در حالت تکامل هستند.
اهميت و بلندي سطح مطلب و عمق مطلب به دو چيز بستگي دارد :
1-گوينده
2- موضوعي که درباره‌اش سخن مي گويد.
 گوينده‌ي کلام اشرف مخلوقات است. وموضوع سخن پيشگويي آينده جهان و حکومت جهاني است.نوعي غيبگويي است . لذا اين مسئله خيلي مهم است. چون غيب‌گويي مي‌کند بايد خيلي دقيق بگويد. براي مردم  نيزمهم است . سخن ازتشکيل حکومت جهاني و يک کار استثنايي و فوق العاده است ،که قرار است انجام شود. اهميت مسئله بسيار است.
بنابراين « ِ أَلَا إِنَّهُ الرَّشِيد » ،چون پيغمبر صلّي الله عليه و آله و سلّم مي‌گويد ، چون درباره‌ي امام زمان عليه‌السلام مي‌گويد و چون درباره‌ي حکومت جهاني مي‌گويد خيلي مهم است. يعني پيغمبر دارد تضمين مي‌کند و گارانتي ميدهد که، کسي که در محور اين حکومت و در رأس اين حکومت است، هيچ اشتباهي ندارد و هيچ ايستايي هم ندارد.
 گاهي مي‌گوييم فلان کس آدم خيلي خوبي است، ولي همين جا ايستاده است. خيلي از مردم ما اينگونه هستند، آدم‌هاي خيلي خوبي هستند و در خوبي درجا مي‌زنند. يعني مثلا نمره خوبي آنها از 20، 16 است، ولي در همان 16 ساکن مانده است. اما بعضي‌ها آن قدر خوب نيستند، نمره آنها12 است ولي در حال ترقي است. يک آدم خوب که12 مي‌گيرد،ولي درحال تکامل است با يک ادم خوبي که 16 مي‌گيرد ولي در حال سکون است، ارزش آن بيشتر است چون اوبا حرکت خود از 16 خواهد گذشت. «الرشيد» يعني اين .يعني امام زمان عليه‌السلام غير از اين که در رشد است، در راه مستقيم است. «الرشيد» است يعني در حال تکامل است. 
نکته‌ي ديگر، لغت سديداست.
مي‌گويند حساب من مسدود شده است. بسته شده است. يعني راه ديگري ندارد. مي‌گويند سدسازي مي‌کنند. يعني چيزي که جلويش را مي‌گيرند، ديگر نمي‌شود خراب کرد. سديد يعني بسته شده، محکم شده، از لغت سد، لغت مسدود ،لغت سداد. سداد يعني حرف درست که بطلان در آن راه ندارد. « أَلَا إِنَّهُ السَّدِيد » يعني در کار خودش محکم است، کوتاه نمي‌آيد،سست نيست. تحت  تاثيرملامت کسي قرار نمي‌گيرد. يکي از صفاتي که امام زمان عليه‌السلام دارند همين است که ترجمانش و برگردان آن همان جمله اي است که پيغمبر صلّي الله عليه و آله و سلّم راجع به اميرالمؤمنين عليه‌السلام فرمودند که « َو لَا تَأْخُذُهُ فِي اللَّهِ لَوْمَةُ لَائِم‏ » يعني کسي است که ملامت، ملامت کننده او را عوض نمي‌کند، نمي‌گيرد و او با ملامت ملامت کنندگان تغيير نمي‌کند .اين مسئله‌ي مهم بخاطر اين صفت است که ايشان هم تکامل دارد وهم محکم است. محکم است يعني در برنامه اش ، بطلان و سستي  راه ندارد. استوار است لذا ما معني کرده‌ايم باليده و استوار.
يک نتيجه‌ي اخلاقي از اين بحث که مي‌گيريم اين است که ما نيز بايد در کارهايمان استوار باشيم.
يک دختر خانمي سال دوم يا سوم دانشگاه بود. در کرج در يک دانشگاه درس مي‌خواند.ايشان تصميم گرفت چادر سر کند. پدرش او را زنداني‌کرد، به خاطر اين که دختر خانم چادر سر کرده است و در ايام امتحانات اجازه نداد امتحان بدهد، از لجاجت. با اين که پدرش نمازخوان هم بود.
دخترخانم به من تلفن زد. به او گفتم بايست. گفت خيلي خسته شده‌ام. ولي گفتم بايست که موفقيت با تواست. پيشرفت با تواست. حقانيت با تواست. اين سديد است. اگر محکم شود، استوار باشد، پيش مي‌رود.
گاهي مذهبي‌ها سخت‌اند. خوب اين که چادر سرش کرده است، اين که حياءش را حفظ مي‌کند. تويي که نماز مي‌خواني چه طور به چادر اين طوري اشکال مي‌کني که زنداني‌اش مي‌کني. و از امتحان محرومش مي‌کني به خاطر اين که چادر سرش کرده است.سداد و سديد بودن در ما، در جمع ما، درما مسلمانان نکته‌ي خيلي مهمي است.
پس سديد يعني استوار « إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتي‏ كُنْتُمْ تُوعَدُونَ » آيه 30 سوره فصلت. آيه عجيبي است.انسان هر وقت اين آيه را مي‌خواند خيلي منقلب مي‌شود.کساني که گفتند پروردگارما، الله است و سپس استقامت به خرج دادند،ملائکه خدا بر آنها نازل ميشود وبدانها گفته مي شود: نترسيد و خوف نداشته باشيد . بشارت بادبر شما،  بهشتي که بدان وعده داده شده ايد. اين مسئله‌ي استقامت است.
راه دين ، راه استقامت است. راه تدين، راه استقامت است. راه درست، راه استقامت است . سران دين که پيامبران بودند،  کساني بودند که هميشه در ناراحتي بودند . هميشه اذّيت مي‌شدند. اذيتشان مي کردند.
ائمه طاهرين سلام الله عليهم اجمعين هم از نظر اعتقاد و هم از نظر اخلاق اسوه براي ما هستند، مخصوصاً امام عصر اروحنا فداه که برنامه‌اش سنگين‌ترين برنامه است. لذا ايشان بايد اسوه سديد باشند. اسوه‌ي استقامت باشند. غير از اين که اينان معصومند و هيچ وقت کوتاه نمي‌آيند، نمي‌ترسند امّا در عين حال اسوه‌هاي استقامت و پايداري هستند لذا در کارشان هم موفق بودند و موفق هم هستند.