سخنان آیتاللهالعظمی خامنهای درباره واقعه غدیر خم
بسم الله الرحمن الرحيم
اين عيد سعيد و مبارك را به همهى حضار محترم, به همه ى ملت عزيز ايران, به همه مومنين عالم و به همه آزادگان, تبريك عرض مىكنم.
همچنين به شما برادران و خواهران عزيز, بخصوص به خانوادههاى مكرم شهيدان و نيز دوستانى كه از راه دور تشريف آوردهاند, خوش آمد عرض مىكنم.
امسال, اين دومين عيد غدير است.عيد غدير اول در روزهاى آغاز سال 79 بود و غدير دوم در روزهاى پايانى امسال است.البته عيد غدير, عيد بسيار بزرگ و خاطرهى عظيم تاريخى است, ليكن در مضمون عيد غدير درسهاىی وجود دارد كه هرگاه ملت اسلام اين درسها را به گوش جان بشنوند, حقيقتاً از اين روز بهره خواهند برد.
در واقعهى غدير درسهاى بزرگى وجود دارد: اولاً اين واقعه جزو وقايع مسلم تاريخ اسلام است, اين طور نيست كه فقط شيعه حديث غدير را نقل كرده باشد, در بين علما و محدثان اهلسنت, تعداد بسيارى اين حديث را نقل كرده اند, همان طور كه شيعه اين حادثه را بيان كرده است, آنها هم بيان كردهاند.فهم علما و دانشمندان همانند فهم خود حضار آن حادثه از اين عمل پيغمبر, كه دست اميرالمومنين را بلند كرد و فرمود: «من كنت مولاه فهدا على مولاه» اين بود كه پيغمبر اميرالمومنين را براى جانشينى خود نصب كرد. نمىخواهيم وارد مسالهى شيعه و سنى و اختلافات و درگيريهاى اعتقادى بشويم دنياى اسلام تا امروز هر چه از دعواى شيعه و سنى كشيده, بس است! ولى معرفتى كه در اين كلام عميق پيغمبر وجود دارد, بايد درست فهميده بشود, پيغمبر اميرالمومنين را منصوب كرد.
پيغمبر براى اين مبعوث شده بود كه مردم را تعليم دهد و تزكيه كند, «يعلمهم الكتاب و الحكمه و يزكيهم» يا در جاى ديگر «يزكيهم و يعلمهم الكتاب و الحكمه» بايد انسانها هم آموزش داده بشوند, هم تزكيه بشوند, تا اين كرهى خاكى و اين جامعه ى بزرگ بشرى بتواند مثل يك خانوادهى سالم, راه كمال را طى كند و از خيرات اين عالم بهره مند شود, هدف همهى نبوتها و بعثتها اين است.
هر كدام از انبيا به نبوت مبعوث شدند, اين اقدام بزرگ تعليم و تربيت را تا حدى كه امكانات زمان اجازه مىداد, پيش بردند, اما دين خاتم و نبى خاتم بايد اين حركت عظيم الهى را ابديت ببخشد, چون پيغمبر ديگرى مبعوث نخواهد شد تا بشر به آن سر منزل نهايى خود در اين عالم كه زندگى در كرهى خاكى و در خانوادهى بشرى, بايد همراه با صلح و صفا و عدالت و با بهرهمندى از خيرات عالم باشد نزديك بشود و بالاخره به آن برسد. چگونه مىشود بشريت را به آن سرمنزل نهايى نزديك كرد؟ آن وقتى كه اين تربيت مستمر باشد بايد تعليم و تربيت مستمرى از موضع حكومت و قدرت سياسى آن هم قدرت سياسى كسى مثل پيغمبر, يعنى معصوم اين جامعهى بشرى را بتدريج پيش ببرد و تربيت كند و ناهنجاريها را در ميان آنها كاهش دهد تا بشريت بتواند به آن نقطهاى كه شروع زندگى سعادتمندانهى همهى انسانهاست كه ما آن دوره را دوره ى حضرت ولى عصر (ارواحنا فداه) مىدانيم برسد.
دوره ى ولى عصر (ارواحنافداه), دورهى آغاز زندگى بشر است, دورهى پايان زندگى بشر نيست, از آن جا حيات حقيقى انسان و سعادت حقيقى اين خانواده ىعظيم بشرى تازه شروع خواهد شد و استفادهى از بركات اين كرهى خاكى و استعدادها و انرژيهاى نهفتهى در اين فضا, براى انسان بدون ضرر, بدون خسارت, بدون نابودى و ضايع كردن ممكن خواهد شد. درست است كه امروز بشر از چيزى استفاده مىكند, اما به يك چيز ديگر ضرر مىزند, امروز نيروى اتم را كشف مىكند, اما نيروى اتم را براى نابودى انسان به كار مىبرد, نفت را از اعماق زمين استخراج مىكند, اما اين نفت در راه تضييع و تخريب محيط زيست انسان به كار مىرود, كما اين كه در اين صد سال اخير اين گونه بوده است, بشر نيروهاى محركه و انرژيهاى پنهان و قوهى بخار و ساير نيروها را كشف مىكند, اما انسانها را به انواع و اقسام گرفتاريهاى جسمانى از ناحيهى اين مشكلاتى كه زندگى مادى براى انسانها به وجود مىآورد, آلوده مىكند, به بشر سرعت و سهولت داده مىشود, اما خيلى چيزها از او گرفته مىشود, از آن طرف هم تخريب ارزشهاى اخلاقى است كه امروز انسان دچار آنهاست, ليكن در دوران ظهور حضرت بقيه الله (ارواحنافداه) قضييه اين طورى نيست, بشر از خيرات عالم, از انرژيهاى پنهان و از نيروهاى نهفتهى در طبيعت, استفاده بى ضرر و بى خسارت مىكند, استفادهاى كه مايهى رشد و پيشرفت انسان است. همهى پيغمبرها آمدهاند تا ما را به آن نقطهاى برسانند كه زندگى بشر تازه شروع میشود.پيغمبر خاتم اگر بخواهد انسانها را به مقتضاى دين خاتم به اين جا برساند, بايد چه كاركند؟ بايد اين تربيتى را كه او ارزانى انسانها كرده است, مستمر و طولانى باشد و چندين نسل را پى در پى شامل بشود.خود پيغمبر اكرم كه از دنيا خواهد رفت. «انك ميت و انهم ميتون» پس بايد كسى را نصب كند كه بعد از خود او دقيقا همان راه و همان جهت و همان شيوهها را مورد استفاده قرار بدهد, و او (على بن ابى طالب) است, معناى نصب غدير اين است.
اگر آن روز امت اسلامى, نصب پيغمبر را درست و با معناى حقيقى خودش درك مىكردند و تحويل مىگرفتند و دنبال على بن ابى طالب (عليه السلام) راه مىافتادند و اين تربيت نبوى استمرار پيدا مىكرد و بعد از اميرالمومنين هم انسانهاى معصوم و بدون خطا, نسلهاى بشرى را مثل خود پيغمبر, پى در پى زير تربيت الهى خودشان قرار مىدادند, بشريت خيلى زود به آن نقطهاى مىرسيد كه هنوز به آن نقطه نرسيده است, علم و فكر بشرى پيشرفت مىكرد, درجات روحى انسانها بالا مىرفت, صلح و صفا در بين انسانها برقرار مىشد و ظلم و جور و ناامنى و تبعيض و بىعدالتى از بين مردم رخت برمىبست.اين كه فاطمهى زهرا(سلام الله عليها) كه در آن زمان عارفترين انسانها به مقام پيغمبر و اميرالمومنين بود فرمود اگر دنبال على راه مىافتاديد, شما را به چنين سرمنزلى هدايت مى كرد و از چنين راهى مى برد, به همين خاطر است, ولى بشر زياد اشتباه مى كند.
در تاريخ, اشتباهات بزرگ هميشه سرنوشت انسانها را با مشكلات بزرگ دچار كرده است.
بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار با اقشار مختلف مردم به مناسبت عيد سعيد غدير 24 / 12 / 1379