پوستر حدیث: عملی که لذتش می رود ولی پیامدهای آن باقی می ماند

شَتَّانَ مَا بَيْنَ عَمَلَيْنِ: عَمَلٍ تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَ تَبْقَى تَبِعَتُهُ وَ عَمَلٍ تَذْهَبُ مَئُونَتُهُ وَ يَبْقَى أَجْرُهُ

نهج البلاغه، حکمت 121

Imam Ali (pbuh)

What a difference there is between two kinds of actions: an act whose pleasure passes away but its (ill) consequence remains, and. the act whose hardship passes away but its reward stays.

Nahj al-Balagha, Saying 121

شرح حدیث

• چه حکمت عمیق و پند دلنشینی!
• شنیده اید که می گویند: یک لحظه هوسرانی، یک عمر پشیمانی!
• سرنوشت کارهای نیک و بد ما انسانها همین گونه است. دستگاه خدا دستگاه حساب و کتاب و پاداش و کیفر است. اگر در دنیا هم نشود، آخرت در پیش است که روز داوری است.
• اهل معصیت دنبال خوشگذرانی و لذّتند، لذّتهای گذرا ولی آثار آن و پیامدهای سوء آن باقی است. مثل کسی که در یک لحظه عصبانی می شود و کسی را به قتل می رساند اما زندان و کیفر او را به راحتی رها نمی کند.
• اهل طاعت که به فرمان خدا عمل می کنند، گر چه از برخی خوشیها محروم می شوند یا رنج عبادتشان مثل ایام روزه و حج پایان می یابد اما پاداش آنان باقی است.
• کدام یک از این دو کار عاقلانه تر است؟
• لذتهای زودگذر با عواقب سخت و همیشگی، یا سختیهای گذرا، اما پاداشهای ابدی؟
• عاقل کسی است که راحت و نعمت ابدی آخرت را با لذایذ حرام و زودگذر دنیا عوض نکند.