فاطمه بنت اسد

وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تحت‌ها الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فی‌ها أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ

و آنان که سبقت به ایمان گرفتند، از مهاجر و انصار (و در دین ثابت ماندند) و آنان که به نیکی پیروی آنان کردند، خدا از آن‌ها خشنود است و آن‌ها از خدا خشنودند و خدا برای همه آن‌ها بهشت‌هایی که از زیر درختان آن‌ها نهرها جاری است، مهیا ساخته که در آن بهشت تا ابد متنعّم باشند، این به حقیقت سعادت بزرگ است.

ایمان فاطمه بنت اسد

پروردگارا من ایمان داریم به تو و به همه پیامبران و کتاب‌هایی که از سوی تو آمده و گفتار جدم ابراهیم خلیل را تصدیق دارم و او که این خانه کعبه را بنا نمود. پروردگارا، به حق همان کسی که این خانه را بنا کرده و به حق  این نوزادی که در شکم من است، ولادت او را بر من آسان گردان. ناگهان دیوار کعبه شکافته شد و فاطمه به داخل خانه رفت و علی (علیه‌السلام) به دنیا آمد.

محل ولادت امام علی (ع) در کعبه 

حدیثی از فاطمه درباره رسول خدا (صلی‌الله علیه و اله و سلم)

چون هنگام وفات عبدالمطلب رسید، فرزندان خود را نزد خود خواند و بدان‌ها گفت: کدام‌یک از شماست که از محمد (صلی‌الله علیه و اله و سلم) کفالت و سرپرستی کند؟ جواب دادند، محمد (صلی‌الله علیه و اله و سلم) خودش داناتر است، به او بگو تا هر که را خواهد، انتخاب کند، عبدالمطلب به آن حضرت گفت: ای محمد، جدت، در راه سفر به قیامت است، اکنون بنگر تا کدام‌یک از عموها و عمه‌هایت را برای سرپرستی و کفالت خود انتخاب می‌کنی؟ محمد (صلی‌الله علیه و اله و سلم) نگاهی به‌صورت آن‌ها کرد و به ابوطالب اشاره‌ای کرد. عبدالمطلب که چنان دید، رو به ابوطالب کرد و گفت: ای ابوطالب، من به امانت و دیانت تو به‌خوبی واقف هستم، پس تو باید به همان‌گونه که از محمد (صلی‌الله علیه و اله و سلم) کفالت می‌کردم، از او سرپرستی کنی. عبدالمطلب از دنیا رفت و ابوطالب، محمد (صلی‌الله علیه و اله و سلم) را به خانه خود آورد و من نیز خدمتکاری او را انجام می‌دادم و او مرا مادر صدا می‌زد.

فاطمه بنت اسد هنگام ولادت رسول خدا (صلی‌الله علیه و اله و سلم) به کمک آمنه مادر آن حضرت آمد و چون محمد (صلی‌الله علیه و اله و سلم) به دنیا آمد، نوری پدیدار شد که مابین شرق و غرب را فراگرفت و موجب تعجب و شگفتی آن گردید. در این حال، ابوطالب به دیدن آن ­دو آمد و هردو را در شگفت دید و چون از سبب تعجب آن دو پرسید، فاطمه بنت اسد، داستان نوری را که مشاهده کرده بود، به او گفت و ابوطالب او را مخاطب ساخته، اظهار کرد: آیا می‌خواهی تو را مژده دهم؟ فاطمه گفت: آری، ابوطالب گفت: آگاه باش که تو نیز در آینده پسری خواهی آورد که وصی این مولود خواهد بود.

وفات فاطمه بنت اسد: