شعر شهادت امام علی (ع) از حبيب چايچيان

شعر شهادت امام علی (ع) از حبيب چايچيان

ناله كن اى دل! به عزاى على
گريه كن اى ديده! براى على‏

كعبه ز كف داده چو مولود خويش
گشته سیه پوش عزای علی

عمرِ على، عمره مقبوله بود  
هر قدمش سعى و صفاى على‏

ديده زمزم كه پر از اشك شد
ياد كند زمزمه‏ هاى على‏

تيغ شهادت سر او شكافت
كوفه بود، كوه مناى على‏

عالم امكان شده پر غلغله
 چون شده خاموش صداى على‏

نيست هماغوش صبا بعد ازين
پيك ظفرْبخش لواى على‏

منبر و محراب كشد انتظار
 تا كه زند بوسه به پاى على‏

ماه، دگر در دل شب نشنَود
صوت مناجات و دعاى على‏

آه كه محروم شد امشب دگر
چشم يتيمان ز لقاى على‏

مانده تهى، سفره بيچارگان
 منتظر نان و غذاى على‏

واى! اميرِ دو سرا كشته شد
خانه غم گشته سراى على‏

خواهى اگر ملك دو عالم (حسان)!  
 از دل و جان باش گداى على‏

منبع:گنجينه نور- مدائح و مراثى خمسه طيبه‏،محمد على مجاهدى( پروانه)،صص338-337