شعر شهادت امام علی (ع) از قیصر امین پور
اين موج مدِّ كيست كه تا ماه می رود؟
درياى درد كيست كه در چاه می رود؟
اين سان كه چرخ میگذرد بر مدار شوم
بيم خسوف و تيرگى ماه می رود
گويى كه چرخ بوى خطر را شنيده است
يك لحظه مكث كرده، به اكراه می رود
آبستن عزاى عظيمی ست كاين چنين
آسيمهْ سر، نسيم سحرگاه می رود
مرغان نوحهْ خوان سحر را چه شيون ىست
وقتى كه او به جانب درگاه می رود؟
امشب فرو فتاده مگر ماه از آسمان؟
ياد آفتاب، روى زمين راه می رود؟!
در كوچه هاى كوفه صداى عبور كيست؟
گويا دلى به مقصد دلخواه می رود
دارد سر شكافتن فرق آفتاب
آن سايه يى كه در دل شب، راه می رود
منبع:گنجينه نور- مدائح و مراثى خمسه طيبه،محمد على مجاهدى( پروانه)،صص332-333
