حکمت های نهج البلاغه

امام علی (ع): در خاموشى از سخن حکیمانه خیرى نیست، چنانکه در گفتار جاهلانه خیرى وجود ندارد.

امام علی (ع): توحید آن است که خدا را در وهم نیاورى، و عدل آن است که او را متّهم نکنى.

امام علی (ع): دو نفر در رابطه با من هلاک مى شوند: عاشق غلوّ کننده، و دشمن متجاوز از حد.

امام علی (ع): بر مردم زمانى رسد بسیار سخت، که توانگران در آن زمان از آنچه در دست دارند انفاق نکنند در حالى که به نگاهدارى مال امر نشده اند

امام علی (ع): بر آنان حاکمى حکومت کرد که حق را برپا داشت و استقامت نمود

امام علی (ع): دیده سربند نشمینگاه است.

امام علی (ع): به خدا قسم اسلام را با بى نیازى پرورش دادند همچنانکه کرّه اسب از شیر گرفته تربیت مى شود

امام علی (ع): بنى امیه را عرصه مهلتى است که در آن مى رانند

امام علی (ع): دنیا براى دیگرى به وجود آمده نه براى خودش.