واژه خذل در فرهنگ غدیر

وانصر من نصره ، واخذل من خذ له ...

خوب نگاه كنيد[*]...

"هنوز هم بر بام بلندغدير، دست پيامبر را مى بينيدكه دست على (ع ) را - كه دست خداست - فرا برده و آن خورشيد را در برابر ديدگان منتظر تاريخ قرار ميدهد، و نامعلى را چونان حجتى روشن و مشعلى فروزان ، به عنوان مولى بر مى افرازد، تا راهامت پس از رسول ، تيره نباشد،تا اسلام به جاهليت باز نگردد،

تا جاهليت مرده، در گرماى خودخواهيهاى قريش ، جان نگيرد.هنوز طنين اين صدا به گوش مى رسد كه :

اين صدا، از ناى پرنواى رسول و زبان پاك پيامبر است كهمرزها را بر محور ولايت و برائت مشخص مى سازد.كلام محمد (ص )، خندقى است كه صف ها را ازهم جدا مى سازد.غدير، تجسم همان خندق است.غدير على (ع )، هنوز هم سرچشمه اى لبريز ازآب حيات ودريايى مواج از فضايل است . دلها، تنها از اين درياست كه سيراب مى شود. و گرنه دنياى بى ولايت ، سراسر كوير است و عطش و تنهايى و سرگردانى . و چشمها از اين چشمه نور، فروغ مى گيرد، وگرنه جهان ، تمام تاريكى و تعصب و حيرت است و گمراهى.غديرخم ، يك كتاب مبين است و براى راه گم كردگان ، صراطى است كه به سنت پيامبرمنتهى مى شود...."

 به همین خاطر رسول گرامی (ص)در این فراز از خطبه فرمود:

همه پیام غدیر در این جمله كوتاه خلاصه شده است كه من كنت مولاه فهذا علیٌ مولا هركه من مولای اویم علی مولای اوست یعنی هر كس ولایت مرا گردن می نهد باید بر ولایت علی (ع) نیز گردن بگذارد هر كه به دنبال رسالت است باید امامت را دنبال كند هر كه محمدی است لاجرم علوی باشد و گرنه محمدی نیست.این عبارات دعای پیامبر بر علی است ویارانش، بر علی است و دوستانش، و نفرین پیامبر بر دشمنان علی و دست كشندگان از یاریاو كه فرمود اللهم و ال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذل.وفرشتگان آن روز با پیامبر خواندند این فرازهای نورانی را و هماره می خواندند تا صبحرستاخیز و ما نیز با آنان همصدا می شویم كه اللهم و ال من والاه و عاد من عاداه وانصر من نصره و اخذل من خذل و از سویدای دل آرزو می كنیم در صف دوستانش باشیم باگفتار و رفتارمان تا زنده هستیم و جان در بدن داریم.