واژه صمد در فرهنگ غدیر

( صفت ) 1 - بی نیاز غنی . 2 - آنکه دیگران بدان نیازمندند . 3 - یکی از نامهای خدای تعالی .

بسم الله الرحمن الرحيم ، اما بعد در قرآن مجادله و گفتگو بدون آگاهى نكنيد ، چرا كه من از جدم رسول الله شنيدم مى‏ فرمود : هر كس بدون علم سخن بگويد بايد در محلى از آتش كه براى او تعيين شده جاى گيرد ، خداوند خودش صمد را تفسير فرموده است : لم يلد ولم يولد و لم يكن له كفوا احد: نه زاد ، و نه زاده شد و احدى مانند او نيست ، ... آرى خداوند صمد كسى است كه از چيزى به وجود نيامده ، و در چيزى وجود ندارد ، و بر چيزى قرار نگرفته ، آفريننده اشياء و خالق آنها است ، همه چيز را به قدرتش به وجود آورده ، آنچه را براى فنا آفريده به اراده‏ اش از هم متلاشى مى‏ شود ، و آنچه را براى بقاء خلق كرده به علمش باقى مى‏ ماند ، اين است خداوند صمد ... .

تاويل صمد آن است كه او نه اسم است و نه جسم ، نه مانند و نه شبيه دارد ، و نه صورت و نه تمثال نه حد و حدود ، نه محل و نه مكان ، نه كيف و نه اين نه اينجا و نه آنجا ، نه پر است و نه خالى ، نه ايستاده است و نه نشسته ، نه سكون دارد و نه حركت ، نه ظلمانى است نه نورانى ، نه روحانى است و نه نفسانى ، و در عين حال هيچ محلى از او خالى نيست ، و هيچ مكانى گنجايش او را ندارد ، نه رنگ دارد و نه بر قلب انسانى خطور كرده ، و نه بو براى او موجود است ، همه اينها از ذات پاكش منتفى است .