بررسی دیدگاه محمد بن عبدالوهاب در کافر خواندن ابوطالب با استناد به آیه انک لا تهدی من احببت
کنگره بازخوانی ابعاد شخصیتی امام علی (ع)
کنگره بازخوانی ابعاد شخصیتی امیرالمومنین امام علی(ع) در روزهای چهارشنبه25 دیماه (افتتاحیه کنگره در دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان) و اختتامیه کنگره 26 دی 1398 در موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت (ع) برگزار گردید. دبیر خانه کنگره از تاریخ دهم خرداد الی 30 آبانماه شروع به اعلام فراخوان و دریافت آثار در ۳۴ محور در بخشهای مقاله(475اثر)-پایان نامه(69اثر)-کتاب(131اثر)-شعر(305اثر)- هنرهای تجسمی (102اثر)انجام داد.در مجموع ۱۰۸۲ اثر به دبیرخانه کنگره بازخوانی ابعاد شخصیتی امام علی (ع) ارسال شد. بعد از ارزیابی اولیه، و نهایی و معرفی آثار برگزیده مقالات منتخب در کتاب کنگره مقالات منتشر شد.
چکیده
ایمان حضرت ابوطالب(ع) از مباحث اختلافی تاریخی ـ کلامی است. بنا بر برخی روایات اهل‌سنت، ابوطالب(ع) عموی پیامبر اکرم(ص)و پدر امام علی(ع)به دین اسلام، ایمان نیاورده و مشرک از دنیا رفته است. ازاین‌رو برخی منکر ایمان ابوطالب× هستند. در مقابل، شیعیان با توجه به روایات اهل‌بیت(ع) و برخی قراین کلامی و تاریخی اجماع دارند که ابوطالب(ع) به رسول خدا| ایمان داشته است.
محمد بن عبدالوهاب در کتاب التوحید برای نفی ایمان ابوطالب×، به روایتی از اهل‌سنت که طبق مبنای آنها صحیح است، استناد کرده است. در این روایت آمده است: «سعید بن مسیب از پدرش نقل کرده که ابوطالب× در حال احتضار درخواست پیامبر| برای گفتن «لا اله الا الله» را نپذیرفت و بر آیین پدر و اجدادش درگذشت و پیامبر| فرمود: «به خدا سوگند برای تو طلب آمرزش می‌کنم تا نهی شوم.»
آنگاه آیه ۱۱۳ سوره توبه «بر پیامبر و کسانی که ایمان آورده‌اند، سزاوار نیست برای مشرکان استغفار کنند هرچند از خویشان آنان باشند» و آیه 56 سوره قصص«همانا تو هرکسی را که دوست داری نمی‌توانی هدایت نمی‌کنی» نازل شد. در این مقاله سعی شده است ضمن اشاره به ادله و دیدگاه مخالفان و موافقان ایمان ابوطالب(ع)، به سخنان محمد بن عبدالوهاب پاسخ داده شود.
روش تحقیق در این مقاله توصیفی ـ تحلیلی است.
کلید واژه‌ها: ایمان، ابوطالب(ع)، محمد بن عبدالوهاب، علی بن ابی‌طالب(ع)، عموی پیامبر(ص).
فهرست مطالب (مشاهده متن)
مقدمه
ایمان ابوطالب×، از مسائلی است که از صدر اسلام مورد بحث و اختلاف بوده است. امروزه وهابیان به این مسئله بیشتر از همیشه دامن زده و آن را ترویج می‌کنند. آنها به دنبال سخنان ابن‌تیمیه (ابن‌تیمیه، منهاج السنة، ج4، ص351) و رهبران خود مانند محمد بن عبدالوهاب (عبدالوهاب، کتاب التوحید، ص113) قائل‌اند، ابوطالب× مسلمان نبوده و مشرک از دنیا رفته است. وهابیان گفته‌اند آیاتی از قرآن مانند آیه 56 سوره قصص نیز درباره کفر ابوطالب× نازل شده است و شاهد ادعای آنها است.
این در حالی است که در مقابل ادعای آنها، ادله فراوانی برای اثبات ایمان ابوطالب× در منابع اهل‌سنت (و امامیه) وجود دارد (ابن‌سعد، طبقات الکبری، ج1، ص209 و 211؛ ابن‌اثیر، الکامل فی‌التاریخ، ج1، ص504 و 507؛ ابن‌کثیر، البدایة والنهایة، ج3، ص55).
زینی دحلان، اسنی‌المطالب فی نجاة أبی طالب، یعقوبی، احمد بن اسحاق، تاریخ یعقوبی ابن‌هشام، عبدالملک، السیرة النبویه، مانند مواردی که علامه شیخ سلیمان قندوزی (حنفی) در کتاب الحجة گفته است: ابوطالب× شیخ قریش، حامی، یاور و بسیار دوستدار پیامبر|، کفیل و مربی آن حضرت و اقرار کننده به نبوت و معترف به رسالت پیامبر| و سراینده ابیات فراوان (بیش از 3000 بیت) در منقبت آن بزرگوار بود (فخار موسوی، الحجة علی الذاهب إلی تكفیر أبی طالب، ص17).
در منابع امامیه نیز صدها حدیث از رسول خدا| و ائمه اهل‌بیت . نقل شده است که در کتاب‌هایی تألیف شده که عناوین آنها را آقابزرگ تهرانی در کتاب الذریعة گرد آورده است (9عنوان)، (آقابزرگ تهرانی، الذریعة إلی تصانیف‌الشیعة، ج۲، ص۵۱۲ ـ۵۱۳) کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، امینی، عبدالحسین، الغدیر فی الکتاب والسنة و الأدب، ابن‌بابویه (شیخ صدوق)، محمد بن علی، کمال‌الدین و تمام النعمة، افزون بر این دلائل، سخنان، اشعار و رفتار عملی ابوطالب(ع) نیز (همان‌طور که در ادامه خواهد آمد)، حاکی از ایمان اوست.
ازآنجاکه در آثار مربوط به ایمان ابوطالب× کمتر به سخنان وهابیت، به‌ویژه محمد بن عبدالوهاب (در التوحید)، پرداخته شده است، ضرورت دارد مقاله‌ای در این زمینه نوشته شده و مانع سوءاستفاده این افراد گردد. روش تحقیق در این نوشتار توصیفی ـ تحلیلی است.
