شعر چهاردهمین قرن شهادت امام علی (ع) از احمد علوی
هوای باغ، زیر چتر مژگانش طراوت داشت
همیشه باغبان نسبت به گل ها ، حسن نیت داشت
نگاه روشن ساقی، به سمت تاک ها چرخید
نگاهی که به خاک افتاد و ، تا افلاک وسعت داشت
سرم قربان آن ساقی که مستان را به وجد آورد
پرم از حسرت آن خم که سکری بی نهایت داشت
دلم در شب نشینی های زلفش باز بیدار است
مگر در پیچ و خم ها میشود یک خواب راحت داشت
به جای شبنم از هر خوشه ای دُر نجف بارید
چقدر این دانه های بر زمین افتاده قیمت داشت
همان ساقی که کوثر شد خروشان از تماشایش
امیری که شبی روشن تر از صبح قیامت داشت
شبانگاهان فقط با چاه کوفه درد دل می کرد
سحر قبل از نماز اما به ساق عرش دعوت داشت
دمی در حلقه ی پیغمبران در عرش اعلی بود
دمی هم با یتیمان غریب کوفه خلوت داشت
شبیه ماه در تاریکی پس کوچه ها می گشت
به دوشش نان و خرما داشت ، یک دنیا سخاوت داشت
کدامین بنده از خوف خدا مانند او لرزید
کدامین شاه مثل او خبر از حال رعیت داشت
تمام روز در گرمای نخلستان عرق می ریخت
ولی روی لبش یک عمر لبخند رضایت داشت
یتیمان و فقیران و اسیران عاشق اویند
علی با این جماعت سال ها عهد اخوت داشت
کسی که از رکوعش نیز سایل دست پر میرفت
زمان صرف بیت المال بی اندازه دقت داشت
علی اهل یمن را با نگاه خود مسلمان کرد
علی در چشمهای روشنش نور هدایت داشت
ابوذرها و سلمان ها و مالک ها و میثم ها
خوشا آن کس که از نزدیک توفیق زیارت داشت
کسی که با زلال چشمه ساران بود خویشاوند
کسی که با تمام دشت های باز نسبت داشت
من از تفسیر های آیه ی تطهیر فهمیدم
که وقت بردن نام علی باید طهارت داشت
علی تفسیر ناب آیه ی یوفون بالعهد است
فقط او این چنین در نذر و در پیمان صداقت داشت
علی ، الّسابقون السّابقون الّسابقون بوده ست
که انوارش در این عالم هزاران سال قدمت داشت
امیر المؤمنینی غیر از او عالم نخواهد دید
امیری را که قبل از آدم و حوا ولایت داشت
زمین و آسمان را بر سر انگشت می چرخاند
نمی دانم زمانی هم برای استراحت داشت
دروغی بدتر از این را کسی نشنیده در عالم
که می گویند مولا در دلش شوق خلافت داشت
خدا با صوت او با حضرت خاتم تکلم کرد
حدیث محکم معراج را خواندم حقیقت داشت
زبانم لال اگر ایزد به صورت مثل انسان بود
علی تنها علی تنها علی با او شباهت داشت
ولی الله الاعظم مرتضی حیدر ابالایتام
میان آسمانها هم به این القاب شهرت داشت
به دنبال خیانت بود و لبریز از دو رنگی ها
کسی که ظاهراً در محضر او قصد بیعت داشت
از آن نا مرد مردم، بی وفا مردم
که از اول به بغض و بی وفاییهایشان بسیار عادت داشت
من از فزت و رب الکعبه فهمیدم که بایستی
برای رستگاری دائماً شوق شهادت داشت
چه از مستدرک حاکم چه از تاریخ یعقوبی
که در باب غدیر از حضرت خاتم روایت داشت
چه از صحاح سته ، که به حقش معترف هستند
چه از ارجی که بین عالمان اهل سنت داشت
چه از اعجاز کعبه ، فتح خیبر ، یا که رد الشمس
چه از تقوا و تدبیری که هنگام قضاوت داشت
چه راحت می شود فهمید حق با مرتضی بوده
و تنها او برای جانشین بودن لیاقت داشت
کمیل و جامعه ، ندبه ، امین الله ، عاشورا
همیشه در کنار او دعا شوق اجابت داشت
هزار و چارصد سال است در تنهاییِ محض است
امیری که به عالم دردهایی بی نهایت داشت
هزار و چارصد سال است نخل و چاه می دانند
امام مهربانی ها ، چقـدر از داغ صحبـت داشت
سرانجــام تمــام بیتـها را او رقـم زد چــون
خودش در انتخاب واژه های من دخالت داشت
احمد علوی
(قم)
