متن نهج البلاغه

نهج‌البلاغه: حکمت 108

امام علی (ع): رگ این انسان را قطعه گوشتى آویخته شده که عجیب تر چیزى که در وجود اوست آن است

امام علی (ع): بسا دانشمندى که نادانیش او را به کشتن دهد، در حالى که دانشش با اوست ولى سودى به او ندهد.

امام علی (ع): مردم چیزى از برنامه دینشان را براى بهبود دنیایشان ترک نمى کنند

امام علی (ع): خداوند واجباتى را برعهده شما گذاشته، آن را ضایع نکنید

امام علی (ع) : اى نوف، خوشا به حال زاهدان در دنیا، و دلدادگان به آخرت

امام علی (ع): کسى که دنیا را دوست داشت و مهرش را به دل جاى داد آخرت را دشمن داشت و با آن دشمنى نمود.

امام علی (ع) : مردم را روزگارى آید که جز سخن چین مقرّب نشود

امام علی (ع): روا کردن حاجات جز به سه چیز مستقیم نشود:

امام علی (ع) : پروردگارا، از من به من آگاه ترى، و من به خودم از آنها داناترم