صد فرمان

نهج‌البلاغه: حکمت 382

امام علی (ع) : آنچه را نمى دانى مگو، بلکه هرچه را هم مى دانى به زبان نیاور

امام علی (ع): اى جابر،برپایى دین و دنیا به چهار چیز است: دانشمندى که دانشش را به کار گیرد

امام علی (ع):علم را با عمل بستگى است، هر که دانست عمل کرد.

امام علی (ع): شتاب ورزیدن پیش از امکان، و کندى نمودن بعد از فرصت از حماقت است.

امام علی (ع): مردم ستمکار را سه نشانه است:

امام علی (ع): آن که در عیب خود نظر کند از نظر در عیب دیگران بازماند.

امام علی (ع): : ستایش بیش از شایستگى چاپلوسى، و کمتر از آنچه لازم است درماندگى یا حسادت است.

امام علی (ع): : ثواب خواهنده بى طاعت همچون تیرانداز بى کمـان است.

امام علی (ع): شادى مؤمن در چهره اش، و اندوهش در دل اوست.