ترجمه نهج البلاغه

نهج‌البلاغه: حکمت 477

امام علی (ع): : سخت ترین گناهان گناهى است که گنهکار آن را ناچیز بشمارد.

امام علی (ع): عدالت را به کار گیر، و از سختگیرى و ستم کردن حذر کن

امام علی (ع): قناعت گنجى است که تمام نمى شود.

امام علی (ع): مجاهد شهید در راه خدا پاداشش بیشتر از کسى نیست که قدرت بر گناه داشته ولى خوددارى نموده.

به حضرت گفتند: اى امیرمؤمنان، چه مى شد اگر مویت را خضاب مى کردى؟ آن حضرت فرمود:

امام علی (ع) در دعایى که با آن طلب باران نمود، گفت:

امام علی (ع): در خاموشى از سخن حکیمانه خیرى نیست، چنانکه در گفتار جاهلانه خیرى وجود ندارد.

امام علی (ع): توحید آن است که خدا را در وهم نیاورى، و عدل آن است که او را متّهم نکنى.

امام علی (ع): دو نفر در رابطه با من هلاک مى شوند: عاشق غلوّ کننده، و دشمن متجاوز از حد.