امام علی (ع): حیا جامه اش را بر هر کس بپوشاند مردم عیبش را نبینند.
امام علی (ع): از شریفترین کارهاى کریم خود را به بى خبرى زدن از چیزى است که مى داند.
امام علی (ع): ستم بر بندگان توشه بدى براى جهان آخرت است.
امام علی (ع): داورى نمودن به گمان علیه انسانِ مورد اعتماد از عدالت نیست.
امام علی (ع): بیشترین قربانگاههاى عقول زیر برق طمع هاست.
امام علی (ع): حسادت با رفیق از بیمارى دوستى است.
امام علی (ع): : در دگرگونى احوال گوهرهاى مردان شناخته شود.
امام علی (ع): : آن که به مقام رسد گردنکشى کند.
امام علی (ع): مخالفت موجب ویرانى تدبیر است.