نهج البلاغه

نهج‌البلاغه: حکمت 403

نهج‌البلاغه: حکمت 403

امام علی (ع): آن که خود را به کارهاى مختلف دراندازد تدبیرها او را واگذارند.
نهج‌البلاغه: حکمت 402

نهج‌البلاغه: حکمت 402

امام علی (ع): پیش از بال درآوردن پریدى، و به خردسالى بانگ زدى.
نهج‌البلاغه: حکمت 401

نهج‌البلاغه: حکمت 401

امام علی (ع) : هماهنگى با اخلاق مردم سپر ایمنى است در برابر کینه هایشان.
نهج‌البلاغه: حکمت 400

نهج‌البلاغه: حکمت 400

امام علی (ع) : چشم زخم، و افسونگرى، و جادوگرى، و فال نیک واقعیّت دارد،
نهج‌البلاغه: حکمت 399

نهج‌البلاغه: حکمت 399

امام علی (ع): براى فرزند بر عهده پدر حقّى است، و براى پدر نیز بر عهده فرزند حقّى اس
نهج‌البلاغه: حکمت 398

نهج‌البلاغه: حکمت 398

امام علی (ع): فخرفروشى را بگذار، کبر خود را فرو ریز، و قبرت را یاد کن.
نهج‌البلاغه: حکمت 397

نهج‌البلاغه: حکمت 397

امام علی (ع): مشک عطر نیکویى است، مشکدانش سبک و بوى آن خوش است.
نهج‌البلاغه: حکمت 396

نهج‌البلاغه: حکمت 396

امام علی (ع): مردن نه پستى و خوارى، و رضا به اندک نه دست توسل به دیگران.
نهج‌البلاغه: حکمت 395

نهج‌البلاغه: حکمت 395

امام علی (ع): به اندازه اى که بتوان قناعت نمود بس است.