نهج البلاغه

نهج‌البلاغه: حکمت 349

نهج‌البلاغه: حکمت 349

امام علی (ع): آن که در عیب خود نظر کند از نظر در عیب دیگران بازماند.
نهج‌البلاغه: حکمت 348

نهج‌البلاغه: حکمت 348

امام علی (ع): سخت ترین گناهان گناهى است که گنهکار آن را ناچیز بشمارد.
نهج‌البلاغه: حکمت 347

نهج‌البلاغه: حکمت 347

امام علی (ع): : ستایش بیش از شایستگى چاپلوسى، و کمتر از آنچه لازم است درماندگى یا حسادت است.
نهج‌البلاغه: حکمت 346

نهج‌البلاغه: حکمت 346

امام علی (ع): آبرویت جامد است، اظهار حاجت آن را مى ریزد، توجه کن آن را نزد چه کسى مى ریزى.
نهج‌البلاغه: حکمت 345

نهج‌البلاغه: حکمت 345

امام علی (ع): قدرت نداشتن بر گناه نوعى پاکدامنى است.
نهج‌البلاغه: حکمت 344

نهج‌البلاغه: حکمت 344

امام علی (ع): اى مردم خدا را پروا کنید، چه بسیار آرزومندى که به آرزویش نرسد
نهج‌البلاغه: حکمت 343

نهج‌البلاغه: حکمت 343

امام علی (ع): همه گفته ها نزد خدا محفوظ، و تمام باطن ها آزموده شده است.
نهج‌البلاغه: حکمت 342

نهج‌البلاغه: حکمت 342

امام علی (ع): توانگرىِ بزرگتر نومیدى از چیزى است که در اختیار مردم است.
نهج‌البلاغه: حکمت341

نهج‌البلاغه: حکمت341

امام علی (ع): روز عدالت بر ستمگر شدیدتر از روز ستم بر سـتمـدیـده اسـت.