نهج البلاغه

امام علی (ع): بخششْ پاسبان آبروها، بردبارى دهنه بند نادان، ذشتْ زکات پیروزى، از یاد بردن آن که خیانت کرده پاداش تو

امام علی (ع): خدا را بپرهیزید پرهیز کسى که دامن همت به کمر زده و خود را از علایق تنها نموده،

امام علی (ع): دنیا بعد از چموشى همچون بازگشت مهربانانه شتر سرکش بر فرزند خویش به ما باز مى گردد.

امام علی (ع): کسى که خود را محاسبه کرد سود برد، و هر که از خود بى خبر ماند زیان دید

امام علی (ع): : اول پاداشى که بردبار از بردباریش مى برد آن است که مردم در مقابل جاهل یارش مى شوند.

امام علی (ع): : هر ظرفى به آنچه در آن مى ریزند تنگ مى شود

امام علی (ع): کسى که سپاس نیکى ات را به جا نیاورَد تو را در نیکى کردن بى رغبت نکند

امام علی (ع): اى مردم، خدا را بپرهیزید که اگر حرف زدید مى شنود، و اگر نهفته دارید مى داند

امام علی (ع): : وقتى طلحه و زبیر به او گفتند با تو بیعت مى کنیم به شرط اینکه در حکومت با تو شریک باشیم، فرمود: