حکمت های نهج البلاغه

نهج‌البلاغه: حکمت 273

امام علی (ع):اى شنونده به شکرگزاریت بیفزا، و شتابت را کـم کـن، و نـزد منتهـاى روزیـت توقّـف کـن.

امام علی (ع): اگر قدمهایم در این لغزشگاهها استوار بماند، چیزهـایى را تغییر خواهـم داد.

امام علی (ع): این عبد از بیت المال است و او را حدّى نیست

امام علی (ع): مردم در دنیا از جهت عمل دو عاملند:

امام علی (ع): دوستت را به اندازه دوست دار شاید روزى دشمنت شود

امام علی (ع): فرزند آدم! غم روزى را که نیامده بر روزى که در آن هستى بار مکن

امام علی (ع): چه اینکه سخن مانند شکار رمنده است، یکى آن را مى رباید، و دیگرى از دست مى دهد.

امام علی (ع): سخن حکیمان اگر درست باشد دوا، و اگـر خطـا باشـد درد اسـت.