نهجالبلاغه: نامه 13
وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ اِلى اَميرَيْنِ مِنْ اُمَراءِ جَيْشِهِ
از نامه‌هاى آن حضرت است به دو نفر از امیران لشگرش
وَ قَدْ اَمَّرْتُ عَلَيْكُما وَ عَلى مَنْ فى حَيِّزِكُما مالِكَ بْنَ الْحارِثِ الاَْشْتَرَ،
مالک بن حارث اشتر را بر شما دو نفر و کسانى که تحت فرمان شما هستند فرمانروا کردم،
فَاسْمَعا لَهُ وَ اَطيعا، وَ اجْعَلاهُ دِرْعاً وَ مِجَنًّا،
دستورش را بشنوید و از او اطاعت کنید، و او را زره و سپر خویش قرار دهید،
فَاِنَّهُ مِمَّنْ لايُخافُ وَهْنُهُ وَ لا سَقْطَتُهُ
چرا که او از افرادى نیست که سستى نماید و به خطا و لغزش افتد
وَ لا بُطْؤُهُ عَمَّا الاِْسْراعُ اِلَيْهِ اَحْزَمُ، وَ لا اِسْراعُهُ اِلى مَا الْبُطْءُ عَنْهُ اَمْثَلُ.
و کندى نماید جایى که شتاب دوراندیشانه تر اسـت، و شتاب نماید جایى که کنـدى لازم تر است.