نهجالبلاغه: نامه 59
وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ اِلَى الاَْسْوَدِ بْنِ قُطْبَةَ صاحِبِ جُنْدِ حُلْوانَ
از نامه‌هاى آن حضرت به اسـوَد پسر قُطبه فرمانده سـپاه حُـلوان
اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّ الْوالِىَ اِذَا اخْتَلَفَ هَواهُ مَنَعَهُ ذلِكَ كَثيراً مِنَ الْعَدْلِ.
اما بعد، هرگاه میل و خواست حکمران گوناگون باشد او را از عدالت بسیار بازمى دارد،
فَلْيَكُنْ اَمْرُ النّاسِ عِنْدَكَ فِى الْحَقِّ سَواءً، فَاِنَّهُ لَيْسَ فِى الْجَوْرِ عِوَضٌ مِنَ الْعَدْلِ.
پس باید امور مردم پیش تو یکسان باشد، چرا که در ستم عوضى از عدل نیست.
فَاجْتَنِبْ ما تُنْكِرُ اَمْثالَهُ، وَابْتَذِلْ نَفْسَكَ فيمَا افْتَرَضَ اللّهُ عَلَيْكَ، راجِياً ثوابَهُ، وَ مُتَخَوِّفاً عِقابَهُ.
از امورى که نظائر آن را خوش ندارى اجتناب کن، و نفس خود را به آنچه خداوند بر تو واجب نموده به امید ثوابش و ترس از عذابش به کار گیر.
وَ اعْلَمْ اَنَّ الدُّنْيا دارُ بَلِيَّة لَمْ يَفْرُغْ صاحِبُها فيها قَطُّ ساعَةً
آگاه باش که دنیا خانه آزمایش است و دنیادار ساعتى در آن راحت نمانده
اِلاّكانَتْ فَرْغَتُهُ عَلَيْهِ حَسْرَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ، وَ اَنَّهُ لَنْ يُغْنِيَكَ عَنِ الْحَقِّ شَىْءٌ اَبَداً،
مگر آنکه راحتى آن ساعت در روز قیامت مایه حسرتش گردد، و تو را هرگز چیزى از حق بى نیاز نگرداند،
وَ مِنَ الْحَقِّ عَلَيْكَ حِفْظُ نَفْسِكَ، وَ الاِْحْتِسابُ عَلَى الرَّعِيَّةِ بِجُهْدِكَ،
و از جمله حقوق بر تو پاییدن نفس خویش است، و اینکه به اندازه قدرتت در کار رعیت بکوشى،
فَاِنَّ الَّذى يَصِلُ اِلَيْكَ مِنْ ذلِكَ اَفْضَلُ مِنَ الَّذى يَصِلُ بِكَ. وَالسَّلامُ.
زیرا سودى که از این جهت به تو مى رسد بیش از سودى است که از جانب تو به رعیـت مى رسد. والسـلام.