نهجالبلاغه: نامه72
وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ اِلى عَبْدِاللّهِ بْنِ الْعَبّاسِ رَحِمَهُ اللّهُ
از نامه‌هاى آن حضرت به عبداللّه بن عباس رحمة اللّه علیه
اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّكَ لَسْتَ بِسابِق اَجَلَكَ، و لا مَرْزُوق ما لَيْسَ لَكَ.
اما بعد، تو بر مرگت پیشى نخواهى جست، و رزقى که روزى تو نیست به تو نخواهند داد.
وَاعْلَمْ بِاَنَّ الدَّهْرَ يَوْمانِ: يَوْمٌ لَكَ وَ يَوْمٌ عَلَيْكَ، وَ اَنَّ الدُّنْيا دارُ دُوَل،
آگاه باش روزگار دو روز است: روزى به نفع تو و روزى به ضرر تو، و دنیا خانه اى است که دست به دست مى گردد،
فَما كانَ مِنْها لَكَ اَتاكَ عَلى ضَعْفِكَ، وَ ما كانَ مِنْها عَلَيْكَ لَـمْ تَدْفَعْـهُ بِقُوَّتِـكَ.
آنچه از دنیا نصیب توست به تو مى رسد هر چند ناتوان باشى، و آنچه به ضرر توست با نیروى خود قدرت دفعش را نخواهى داشت.