امام علی (ع) از دیدگاه خلفا: خلیفه دوم
نکته ای که با ورق زدن برگه های تاریخ به چشم می خورد این است که حتی خلفا نیز پی به شخصیت بزرگ امام علی(علیه السلام) برده بودند و این را به طرق مختلف ابراز می کردند.
جایگاه اعلی اهل بیت(ع) علامه خطیب خورازی با ذکر سند نقل از عثمان بن عنفان نموده و او از عمرخطاب و او از ابوبکربن ابی قحافه که گفت: رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرماید:«همانا خداوند تعالی خلق فرمود: از نور صورت علی بن ابیطالب فرشته هایی که خدا را تسبیح می کند و تقدیس می کنند و ثواب آن را برای دوستان و فرزندانش ثبت می کنند[1]
علامه خطیب خوارزمی و دیگران با ذکر سند نقل از عمر بن خطاب نموده که گفت: بدون شک علی، فاطمه، حسن و حسین در حظیره و جایگاه قدس در قبه بیضاء و سفید رنگی باشد که سقفش خداوند رحمن است.[2]
مخالفت با دشمنی با علی
علامه محقق رجالی خطیب بغدادی و دیگر حدیث آوران و تاریخ نگاران با ذکر سند نقل کرده اند از سوید بن غفله از عمربن خطاب که مردی را دید به علی دشنام می دهد و در بعض مصادر که با علی مخاصمه و دشمنی می کند پس عمر گفت: پندارم تو از منافقین باشی شنیدم رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: محققا علی نست به من همانند هارون به موسی باشد نسبت به موسی (که شریک نبوت موسی همکار و خلیفه او بهنگام رفتن به کوه طور بود جز اینکه بعد از من پیامبری نباشد[3]
دوستی با علی
ابن شیرویه دیلمی همدانی از اعلام محدثین سنی با ذکر سند نقل از عمرب خطاب نموده که رسول خدا (ص) فرمود: دوستی علی سند و مایه رهایی از آتش است[4]
فضایل بی شمار علی
علامه سیدعلی بن شهاب الدین همدانی نقل از عمربن خطاب کرده است که گفت:«پیامبرخدا(صلی الله علیه و اله و سلم) به علی(علیه السلام) فرمود:«اگر دریاها مد و مرکب شود و روئیدنی ها از جمله درختان قلم گردد و انسانها همه نویسنده و جنها همه حسابگر نتوانند فضایل ترا احصاء و آمارگیری کنندای ابوالحسن[5]
