تفاوت امامت و ریاست

آگاه باشید که امام شما از دنیا به دو لباس کهنه و از خوراکی به دو قرص نان بسنده کرده است. بدانید که شما بر این کار توانایی ندارید، ولی مرا با پارسایی و سختکوشی و پاکدامنی و استواری یاری کنید.به خدا سوگند که از دنیای شما، سیم و زری برای خود نگاه نداشته ام و از غنیمت های آن چیزی برای خود ذخیره نکرده ام، و جامه ی کهنه ای برای عوض کردن این جامه ی کهنه ام آماده نساخته ام.[2]

نوجوانی بودم و بر دوش پدرم سوار شده بودم. روز جمعه به محلی رفتیم که امیرالمومنین (علیه السلام) سخنرانی می کرد. در حین سخنرانی، دایم آستینش را تکان می داد گویی که خود را باد می زند. به پدرم گفتم: چه شده؟ امیرالمومنین گرمش شده که خود را باد می زند؟

پدرم گفت: نه، موضوع گرم بودن یا سرد بودن نیست. علی، پیراهنش را شسته است و چون غیر آن، پیراهن دیگری نداشته، آن را خیس خیس به تن کرده است و چنین می کند تا خشک شود.[3]