نهج البلاغه

امام علی (ع): فرزند آدم! غم روزى را که نیامده بر روزى که در آن هستى بار مکن

امام علی (ع): چه اینکه سخن مانند شکار رمنده است، یکى آن را مى رباید، و دیگرى از دست مى دهد.

امام علی (ع): سخن حکیمان اگر درست باشد دوا، و اگـر خطـا باشـد درد اسـت.

امام علی (ع): به بازماندگان مردم احسان کنید، تا پاس بازماندگان شـما را بـدارند.

امام علی (ع): ندیم شاه چون شیر سوار است، مقامش را حسرت خورند و او به موقعیّت خطرناک خود آگاه تر است.

امام علس (ع): اى حارث، تو صورت ظاهر را دیدى نه عمق باطن را، به این خاطر سرگردان شدى!

امام علی (ع): به خدا قسم شما شرّ خود را از من کفایت نمى کنید، چگونه شرّ غیر خود را از من کفایت مى کنید؟!

امام علی (ع) : چه بسا کسى که با احسانى که به او شود غافلگیر گردد

امام عل (ع): وفا با پیمان شکنان پیمان شکنى نزد خداست