امام علی (ع) : از دست رفتن دوستان غربت است.
امام علی (ع) : اهل دنیا چون کاروانى هستند که آنان را مى برند در حالى که درخوابند.
امام علی (ع) : شفاعت کننده پر و بال شفاعت خواه است.
امام علی (ع) : چون تو را سلام کنند بهتر از آن را پاسخ ده،
امام علی (ع) : زن عقربى است که گزیدنش شیرین است.
امام علی (ع) : زبان درنده اى است، که اگر آزادش گذارند بگزد.
امام علی (ع): آن که تو را از بدى بیم دهد چون کسى است که به خوبى مژده دهد.
امام علی (ع) : مال مادّه شهوات است.
امام علی (ع) : قناعت گنجى است که تمام نمى شود.
