حکمت های نهج البلاغه
نهجالبلاغه: حکمت 372
امام علی (ع): اى جابر،برپایى دین و دنیا به چهار چیز است: دانشمندى که دانشش را به کار گیرد
نهجالبلاغه: حکمت 371
امام علی (ع): شرفى برتر از اسلام، عزّتى عزیزتر از تقوا، پناهگاهى نگاه دارنده تر از اجتناب از حرام، شفیعى رهاننده تر از توبه
نهجالبلاغه: حکمت 369
امام علی (ع): زمانى بر مردم برسد که در میان آنان از قرآن جز خطوطش، و از اسلام جز اسمش باقى نماند.
نهجالبلاغه: حکمت 364
امام علی (ع) : از آنچه پیش نیامده پرسش مکن، که تو را در آنچه هست شغلـى وجـود دارد.