حکمت های نهج البلاغه

نهج‌البلاغه: حکمت 363

نهج‌البلاغه: حکمت 363

امام علی (ع): شتاب ورزیدن پیش از امکان، و کندى نمودن بعد از فرصت از حماقت است.
نهج‌البلاغه: حکمت 362

نهج‌البلاغه: حکمت 362

امام علی (ع): کسى که آبروى خود را خواهد باید گفتگوهاى لجاجت آمیز را رها نماید.
نهج‌البلاغه: حکمت 361

نهج‌البلاغه: حکمت 361

امام علی (ع): هرگاه تو را به خداوند حاجتى باشد دعاى خود را با صلوات بر پیامبر صلّى اللّه علیه و آله آغاز کن
نهج‌البلاغه: حکمت 360

نهج‌البلاغه: حکمت 360

امام علی (ع): به سخنى که از کسى صادر مى شود تا جایى که براى آن محمل خیر مى یابى گمان بد مبر.
نهج‌البلاغه: حکمت 359

نهج‌البلاغه: حکمت 359

امام علی (ع): اى اسیران هوا و هوس، آرزوها را کوتاه کنید
نهج‌البلاغه: حکمت 358

نهج‌البلاغه: حکمت 358

امام علی (ع): اى مردم، باید خداوند شما را به هنگام نعمت در ترس ببیند
نهج‌البلاغه: حکمت 357

نهج‌البلاغه: حکمت 357

امام علی (ع): این مرگ نه به شما شروع شد، و نه به شما پایان مى گیرد.
نهج‌البلاغه: حکمت 356

نهج‌البلاغه: حکمت 356

به حضرت گفته شد: اگر درب خانه کسى را به رویش ببندند و او را در آنجا رها کنند رزقش از کجا مى آید؟
نهج‌البلاغه: حکمت 355

نهج‌البلاغه: حکمت 355

امام علی (ع): پولها سر درآوردند، این بنا ثروتمندى تو را نشان مى دهد.