حکمت های نهج البلاغه

امام علی (ع): زبیر همواره مردى از ما اهل بیت بود تا زمانى که فرزند شومش عبداللّه رشد کرد.

امام علی (ع) : توانگرى و تهیدستى پس از عرضه اعمال بر خدا معلوم مى گردد

امام علی (ع): بى میلى تو به کسى که به تو مایل است موجب کمى بهره و میل تو به کسى که به تو بى میل است خوارى نفس است.

امام علی (ع): د: مردى شوخى نکرد جز آنکه پاره اى از عقل خود را بیرون انداخت.

امام علی (ع): کسى که خود را گرامى داشت شهواتش نزد او خوار شد.

امام علی (ع): آن که مصائب کوچک را بزرگ شمارد خداوند او را به مصائب بـزرگ مبتـلا سازد.

امام علی (ع): کسى که بدون آگاهى به احکام، به تجارت برخاست در ورطه ربا افتاد.

امام علی (ع): این پراکندگى ستوده ترین راههاى پراکندگى است.

امام علی (ع): اگر در مردى خصلتى خوشایند باشد همانندهاى آن را در انـتـظـار بـاشـیـد.