حکمت های نهج البلاغه

نهج‌البلاغه: حکمت 426

امام علی (ع): عبد را نسزد که به دو صفت اعتماد کند:

امام علی (ع) : خدا را بندگانى است که آنان را براى منافع دیگر بندگان به نعمتها اختصاص مى دهد

امام علی (ع): ردبارى پرده اى است پوشاننده، و عقل شمشیرى است بُرنده،

امام علی (ع) : کسى که درونش را اصلاح نماید خداوند برونش را اصلاح مى کند.

امام علی (ع): به کار خیر اقدام کنید و چیزى از آن را اندک ندانید

امام علی (ع): از عقلت آن اندازه تو را بس که راههاى گمراهیت را از رستگاریت بر تو ظاهر کند.

امام علی (ع): دیده اینان به شهوت نگران، و این نظراندازى موجب هیجان است،

امام علی (ع): بیچاره فرزند آدم، مرگش پنهان بیماریهایش پوشیده، و کردارش نزد خدا محفوظ است

امام علی (ع): بردبارى براى انسان چون قبیله است.