متن نهج البلاغه

نهج‌البلاغه: حکمت 335

نهج‌البلاغه: حکمت 335

امام علی (ع): هر انسانى را در ثروتش دو شریک است: وارث و حــوادث .
نهج‌البلاغه: حکمت 334

نهج‌البلاغه: حکمت 334

امام علی (ع): اگر انسان مدت عمر و سرانجام خود را ببیند آرزو و غـرورش را دشـمن دارد.
نهج‌البلاغه: حکمت 333

نهج‌البلاغه: حکمت 333

امام علی (ع): شادى مؤمن در چهره اش، و اندوهش در دل اوست.
نهج‌البلاغه: حکمت 332

نهج‌البلاغه: حکمت 332

امام علی (ع): حاکمان پاسبانان خداوند در زمین اند.
نهج‌البلاغه: حکمت 331

نهج‌البلاغه: حکمت 331

امام علی (ع): خداوند سبحان طاعت را در وقتى سست اراده ها از آن کوتاهى کنند غنیمت زیرکان قرار داد.
نهج‌البلاغه: حکمت 330

نهج‌البلاغه: حکمت 330

امام علی (ع): کمترین حقّى که براى خدا بر عهده شماست این است که به نعمتهایش بر گناه یارى نخواهید
نهج‌البلاغه: حکمت 329

نهج‌البلاغه: حکمت 329

امام علی (ع): بى نیازى از عذر، از عذر موجّه ارجمندتر است
نهج‌البلاغه: حکمت 328

نهج‌البلاغه: حکمت 328

امام علی (ع): خداوند روزى تهیدستان را در ثروت اغنیا واجب نموده
نهج‌البلاغه: حکمت 327

نهج‌البلاغه: حکمت 327

امام علی (ع): آن که گناه بر او پیروز شد به پیروزى نرسید و کسى که با بدى غلبه کند در حقیقت مغلوب است