نهج البلاغه: نامه 50
وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ اِلى اُمَرائِهِ عَلَى الْجُيُوشِ مِنْ عَبْدِاللّهِ عَلِىِّ بْنِ اَبى طالِب اَميرِ الْمُؤْمِنينَ، اِلى اَصْحابِ الْمَسالِحِ:
از نامه‌هاى آن حضرت بـه امیـران سـپاهـش از بنده خـدا على بن ابى طالب امیـرمـؤمنان ، به مـرزداران :
اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّ حَقّاً عَلَى الْوالى اَنْ لايُغَيِّرَهُ عَلى رَعِيَّتِه فَضْلٌ نالَهُ، وَ لا طَوْلٌ خُصَّ بِهِ،
اما بعد، شایسته حاکم است که برترى رسیده به او، و نعمتى که به آن اختصاص یافته او را نسبت به رعیّت دگرگون نکند،
وَ اَنْ يَزيدَهُ ما قَسَمَ اللّهُ لَهُ مِنْ نِعَمِهِ دُنُوّاً مِنْ عِبادِهِ ، وَ عَطْفاً عَلى اِخْوانِهِ.
و سهمى که خداوند از نعمت نصیبش نموده سزاوار است بر نزدیک شدنش به بندگان حـق، و مهربانی‌اش به برادران بیفزاید.
اَلا وَ اِنَّ لَكُمْ عِنْدى اَنْ لااَحْتَجِزَ دُونَكُمْ سِرّاً اِلاّ فى حَرْب،
بدانید حقّ شما بر من است که چیزى را از شما جز اسرار جنگ پنهان ندارم،
وَ لا اَطْوِىَ دُونَكُمْ اَمْراً اِلاّ فى حُكْم، وَ لا اُؤَخِّرَ لَكُمْ حَقّاً عَنْ مَحَلِّهِ،
و کارى بى مشورت شما مگر در احکام الهى انجام ندهم، و هیچ حقّى از شما را از موضعش به تأخیر نیندازم،
وَ لااَقِفَ بِهِ دُونَ مَقْطَعِهِ، وَ اَنْ تَكُونُوا عِنْدى فِى الْحَقِّ سَواءً. فَاِذا
و تا آن را به جایش نرسانم بازنایستم، و این که همه شما نسبت به حق نزد من مساوى باشید. چون
فَعَلْتُ ذلِكَ وَجَبَتْ لِلّهِ عَلَيْكُمُ النِّعْمَةُ، وَ لى عَلَيْكُمُ الطّاعَةُ،
رفتارم با شما این گونه شد نعمت خداوند بر شما تمام مى شود، و بر شما واجب است از من اطاعت نمایید،
وَ اَنْ لاتَنْكُصُوا عَنْ دَعْوَة، وَ لا تُفَرِّطُوا فى صَلاح، وَ اَنْ تَخُوضُوا الْغَمَراتِ اِلَى الْحَقِّ.
و از دستورم سرنپیچید، و در کارى که به صلاح است تقصیر ننمایید، و به خاطر حق در امواج بلاها و سختیها فرو روید.
فَاِنْ اَنْتُمْ لَمْ تَسْتَقيمُوا لى عَلى ذلِكَ لَمْ يَكُنْ اَحَدٌ اَهْوَنَ عَلَىَّ مِمَّنِ اعْوَجَّ مِنْكُمْ، ثُمَّ اُعْظِمُ لَهُ الْعُقُوبَةَ، وَ لايَجِدُ عِنْدى فيها رُخْصَةً.
اگر درباره من این چنین استوار نباشید کسى نزد من خوارتر از کج‌رفتار شما نباشد، آن گاه او را به شدّت کیفر مى دهم، و از دستم رهایى نخواهد یافت.
فَخُذُوا هذا مِنْ اُمَرائِكُمْ، وَ اَعْطُوهُمْ مِنْ اَنْفُسِكُمْ ما يُصْلِحُ اللّهُ بِهِ اَمْرَكُمْ. وَالسَّلامُ.
چنین عهدى را از امیران خود بگیرید، و دستورات آنان را چنانکه خداوند امورتان را به آن اصلاح کند بپذیرید. والسلام.