نهجالبلاغه: نامه 22
وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ اِلى عَبْدِاللّهِ بْنِ العَبّاسِ، وَ كانَ ابْنُ عَبّاس يَقُولُ:
از نامه‌هاى آن حضرت است به عبداللّه بن عباس، و ابن عباس مى‌گفته:
مَا انْتَفَعْتُ بِكَلام بَعْدَ كَلامِ رَسُولِ اللّهِ صَلّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كَانْتِفاعى بِهذَا الْكَلامِ
بعد از کلام رسول خدا صلّى اللّه علیه وآله از هیچ سخنى به اندازه این سخن بهره مند نشدم.
اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّ الْمَرْءَ قَدْ يَسُرُّهُ دَرْكُ ما لَمْ يَكُنْ لِيَفُوتَهُ،
اما بعد، انسان را گاهى دست یافتن به چیزى که از دست رفتنى نبود شاد مى نماید،
وَ يَسُوءُهُ فَوْتُ ما لَمْ يَكُنْ لِيُدْرِكَهُ. فَلْيَكُنْ سُرُورُكَ بِما نِلْتَ مِنْ آخِرَتِكَ،
و از دست رفتن آنچه که به دست آمدنى نبود ناراحت مى سازد. پس به آنچه از آخرتت به آن رسیده اى شاد باش،
وَلْيَكُنْ اَسَفُكَ عَلى ما فاتَكَ مِنْها. وَ ما نِلْتَ مِنْ دُنْياكَ فَلاتُكْثِرْ بِهِ فَرَحاً،
و به آنچه از آخرتت از دست رفته به غم بنشین. به آنچه از دنیا به آن مى رسى زیاد خوشحال مباش،
وَ ما فاتَكَ مِنْها فَلا تَأْسَ عَلَيْهِ جَزَعاً. وَلْيَكُنْ هَمُّكَ فيما بَعْدَ الْمَوْتِ.
و به آنچه از دنیا از دستت مى رود بیش از اندازه غمگین مشو. و باید همه سعی‌ات براى بعد از مرگ باشـد.