نهج‌البلاغه: خطبه 119
وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است در فضیلت خود و موعظه یاران
تَاللّهِ لَقَدْ عُلِّمْتُ تَبْليغَ الرِّسالاتِ، وَ اِتْمامَ الْعِداتِ، وَ تَمامَ الْكَلِماتِ.
به خدا سوگند که تبلیغ احکام الهى، و تحقق بخشیدن وعده ها(ى حق)، و همه کلمات به من تعلیم داده شده
وَ عِنْدَنا اَهْلَ الْبَيْتِ اَبْوابُ الْحِكَمِ، وَ ضِياءُ الاَْمْرِ.
ابواب حکمت و روشنى امر نزد ما اهل بیت است.
اَلا وَ اِنَّ شَرائِعَ الدّينِ واحِدَةٌ، وَ سُبُلَهُ قاصِدَةٌ، مَنْ اَخَذَ بِها لَحِقَ وَ غَنِمَ،
بدانید که قوانین دین یکى است، و راههاى آن راست و روشن است، کسى که آن را پیش گیرد به حق رسد و غنیمت برد،
وَ مَنْ وَقَفَ عَنْها ضَلَّ وَ نَدِمَ. اِعْمَلُوا لِيَوْم تُذْخَرُ لَهُ الذَّخائِرُ، وَ تُبْلى فيهِ السَّرائِرُ.
و هرکه از آن بازایستد گمراه گردد و پشیمان شود. عمل کنید براى روزى که ذخیره ها براى آن اندوخته شود، و پنهانها در آن آشکار گردد.
وَ مَنْ لايَنْفَعُهُ حاضِرُ لُبِّهِ فَعازِبُهُ عَنْهُ اَعْجَزُ، وَ غائِبُهُ اَعْوَزُ.
کسى که عقل موجودش او را سود ندهد عقل ناموجود و از دست رفته اش از سود رساندن به او عاجزتر خواهد بود.
وَ اتَّقُوا ناراً حَرُّها شَديدٌ، وَ قَعْرُها بَعيدٌ، وَ حِلْيَتُها حَديدٌ، وَ شَرابُها صَديدٌ.
بپرهیزید از آتشى که حرارتش شدید و عمقش زیاد، و زیورش غل و زنجیر آهنین، و آشامیدنیش آب گندیده و جوشان است.
اَلا وَ اِنَّ اللِّسانَ الصّالِحَ يَجْعَلُهُ اللّهُ تَعالى لِلْمَرْءِ فِى النّاسِ خَيْرٌ لَهُ مِنَ الْمالِ يُوَرِّثُهُ مَنْ لا يَحْمَدُهُ.
بدانید نام نیکى که خداوند براى انسان در بین مردم قرار دهد بهتر است از ثروتى که براى وارثى به ارث بگذارد که آن وارث سپاسگزار آن نباشد.