نهج‌البلاغه: خطبه 71
وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ عَلَّمَ فيهَا النّاسَ الصَّلاةَ عَلَى النَّبِىِّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
از خطبه هاى آن حضرت است که در آن درود فرستادن بر پیامبر (صلّى اللّه علیه وآله) را تعلیم مى دهد
اللّهُمَّ داحِىَ الْمَدْحُوّاتِ، وَ داعِمَ الْمَسْمُوكاتِ،
بارخدایا، اى گستراننده زمینهاى گسترده، و نگاه دارنده آسمانهاى برافراشته
وَ جابِلَ الْقُلُوبِ عَلى فِطْرَتِها، شَقِيِّها وَ سَعيدِها
و اى آفریننده دلها بر اساس فطرت، چه بدبخت آن و چه خوشبخت آن
اِجْعَلْ شَرائِفَ صَلَواتِكَ،وَ نَوامِىَ بَرَكاتِكَ عَلى مُحَمَّد عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ
شریفترین درودهایت، و افزونترین برکاتت را بر محمّد بنده و رسول خود قرار ده
الْخاتِمِ لِما سَبَقَ،وَالْفاتِحِ لِمَا انْغَلَقَ، وَالْمُعْلِنِ الْحَقَّ بِالْحَقِّ، وَالدّافِعِ جَيْشاتِ الاَْباطيلِ
رسولى که ختم کننده نبوت، و بازکننده راههاى بسته، و آشکارکننده حق بر مبناى حق است، پیامبرى که خروشهاى باطل را دفع
وَالدّامِغ ِ صَوْلاتِ الاَْضاليلِ، كَما حُمِّلَ، فَاضْطَلَعَ قائِماً
و حمله هاى گمراهى را شکست، چنان که سنگینى رسالتى را که برعهده گرفت با قدرت پیش برد
بِاَمْرِكَ، مُسْتَوْفِزاً فى مَرْضاتِكَ، غَيْرَ ناكِل عَنْ قُدُم، وَ لا واه فى عَزْم
به امر تو قیام نمود، و در راه رضاى تو شتافت، بدون اینکه از پیشى گرفتن بماند، و در عزمى که داشت سستى ورزد
وَاعياً لِوَحْيكَ، حافِظاً لِعَهْدِكَ، ماضِياً عَلى نَفاذِ اَمْرِكَ
وحى تو را ضبط نمود، عهدت را حفظ نمود، بر اجراى فرمانت اقدام ورزید
حَتّى اَوْرى قَبَسَ الْقابِسِ، وَ اَضاءَ الطَّريقَ لِلْخابِطِ،
تا آتش دانش طلب را برافروخت، و راه حق را براى اشتباه کار روشن ساخت،
وَ هُدِيَتْ بِهِ الْقُلُوبُ بَعْدَ خَوْضاتِ الْفِتَنِ وَالاْثامِ
و دلهایى که درفتنه ها و گناهان غرق شده بود به وسیله او هدایت شد
وَ اَقامَ مُوضِحاتِ الاَْعْلامِ وَ نَيِّراتِ الاَْحْكامِ. فَهُوَ اَمينُكَ الْمَأْمُونُ، وَ خازِنُ عِلْمِكَ الْمَخْزُونِ،
پیامبرى که نشانه هاى واضح را برپا کرد،و احکام نورانى را ابلاغ نمود. او امین درستکار تو، و خزینه دار دانش سرّى تو،
وَ شَهيدُكَ يَوْمَ الدِّينِ، وَ بَعيثُكَ بِالْحَقِّ، وَ رَسُولُكَ اِلَى الْخَلْقِ.
و شاهد تو در روز قیامت، و پیامبر به حق ات، و فرستاده ات به سوى خلق بود.
اللَّهُمَّ افْسَحْ لَهُ مَفْسَحاً فى ظِلِّكَ، وَ اجْزِهِ مُضاعَفاتِ الْخَيْرِ مِنْ فَضْلِكَ.
خداوندا، جایى وسیع در سایه رحمتت براى او بگشا، و او را از خیر فراوان و اجرى از فضل و کرمت مرحمت فرما.
اللّهُمَّ اَعْلِ عَلى بِناءِ الْبانينَ بِناءَهُ، وَ اَكْرِمْ لَدَيْكَ مَنْزِلَتَهُ،
الهى، بناى او را بر بناى بناکنندگانِ فضیلت بلند گردان، و مرتبه اش را نزد خود گرامى دار،
وَ اَتْمِمْ لَهُ نُورَهُ، وَاجْزِهِ مِنِ ابْتِعاثِكَ لَهُ:
و نورش را کامل ساز، و او را در عوض رسالت چنین پاداش ده:
مَقْبُولَ الشَّهادَةِ، وَ مَرْضِىَّ الْمَقالَةِ، ذا مَنْطِق عَدْل، وَ خُطَّة فَصْل.
شهادتش را مقبول، گفتارش راپسندیده، منطقش را عدل، و سخنش را جداکننده بین حق و باطل قرار ده.
اللَّهُمَّ اجْمَعْ بَيْنَنا وَ بَيْنَهُ فى بَرْدِ الْعَيْشِ، وَ قَرارِ النِّعْمَةِ، وَ مُنَى الشَّهَواتِ، وَ اَهْواءِ اللَّذّاتِ،
خداوندا، بین ما و او در جایى که زندگیش نیک، و نعمتش بى زوال، و خواهشهایش برآورده، و هوسهایش لذت بخش،
وَ رَخاءِ الدَّعَةِ، وَ مُنْتَهَى الطُّمَأْنينَةِ، وَ تُحَفِ الْكَرامَةِ.
و آسایشش فـراوان، و در منتهاى آرامش با ارمغانهاى کرامت اسـت جمع فرما.