نهج‌البلاغه: خطبه 160
وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از خطبه هاى آن حضرت است در وصف پیامبر و خاندان آن حضرت
اِبْتَعَثَهُ بَعَثَهُ بِالنُّورِ الْمُضىءِ، وَ الْبُرْهانِ الْجَلىِّ، وَالْمِنْهاجِ الْبادى وَالْكِتابِ الْهادى.
پیامبرش را با نورى درخشان، و دلیلى روشن، و راهى آشکار، و کتابى هدایت کننده برانگیخت.
اُسْرَتُهُ خَيْرُ اُسْرَة، وَشَجَرَتُهُ خَيْرُ شَجَرَة،
خاندانش بهترین خاندان، و شجره وجودش بهترین شجره است،
اَغْصانُها مُعْتَدِلَةٌ، وَ ثِمارُها مُتَهَدِّلَةٌ. مَوْلِدُهُ بِمَكَّةَ، وَ هِجْرَتُهُ بِطَيْبَةَ،
شجره اى که شاخه هایش معتدل، و میوه هایش در دسترس است. جایگاه ولادتش مکّه، و هجرتش مدینه طیّبه بود،
عَلا بِها ذِكْرُهُ، وَامْتَدَّ مِنْها صَوْتُهُ. اَرْسَلَهُ بِحُجَّة كافِيَة، وَ مَوْعِظَة شافِيَة،
در مدینه نامش پرآوازه شد، و صدایش از آنجا به همه جا رسید. خداوند او را با دلیل کافى و پندى شفابخش،
وَ دَعْوَة مُتَلافِيَة. اَظْهَرَ بِهِ الشَّرائِعَ الْمَجْهُولَةَ،
و دعوتى که مردم را از گمراهیها برهاند فرستاد. دستورات ناشناخته دین را به وسیله او آشکار نمود،
وَ قَمَعَ بِهِ الْبِدَعَ الْمَدْخُولَةَ، وَ بَيَّنَ بِهِ الاَْحْكامَ الْمَفْصُولَةَ.
و بدعتهاى نادرست را درهم کوبید، و احکامى را که هم اکنون نزد ما معلوم است بیان داشت.
فَمَنْ يَبْتَغ ِ غَيْرَالاِْسْلامِ ديناً تَتَحَقَّقْ شِقْوَتُهُ، وَ تَنْفَصِمْ عُرْوَتُهُ، وَ تَعْظُمْ كَبْوَتُهُ،
کسى که غیر اسلام را بخواهد شقاوتش قطعى، پیوندش با خداوند بریده، و سقوطش شدید،
وَ يَكُنْ مَآبُهُ اِلَى الْحُزْنِ الطَّويلِ وَالْعَذابِ الْوَبيلِ.
و بازگشتش به غصه اى طولانى، و عذابى سخت است.
وَ اَتَوَكَّلُ عَلَى اللّهِ تَوَكُّلَ الاِْنابَةِ اِلَيْهِ، وَ اَسْتَرْشِدُهُ السَّبيلَ الْمُؤَدِّيَةَ اِلى جَنَّتِهِ، الْقاصِدَةَ اِلى مَحَلِّ رَغْبَتِهِ.
به خداوند تکیه مى کنم تکیه اى که نتیجه اش بازگشت به اوست، و از او راهى مى جویم که رساننده به بهشت و بـه محـل رغبـت و رضـاى اوسـت.
اُوصيكُمْ عِبادَاللّهِ بِتَقْوَى اللّهِ وَ طاعَتِهِ، فَاِنَّها النَّجاةُ غَداً، وَالْمَنْجاةُ اَبَداً.
بندگان خدا، شما را به تقوا و طاعت خدا سفارش مى نمایم، که باعث نجات فردا،
رَهَّبَ فَاَبْلَغَ، وَ رَغَّبَ فَاَسْبَغَ،
خداوندباابلاغ کامل شمارا از عذاب بیم داد، و باتشویق همه جانبه به رضوانش تشویق نمود، وسبب آزادى ابدى است.
وَ وَصَفَ لَكُمُ الدُّنْيا وَ انْقِطاعَها، وَ زَوالَها وَ انْتِقالَها.
و دنیا و قطع شدن و از دست رفتن و انتقالش را براى شما وصف کرد.
فَاَعْرِضُوا عَمّا يُعْجِبُكُمْ فيها لِقِلَّةِ ما يَصْحَبُكُمْ مِنْها.
از این دنیا و آنچه که از آن براى شماشگفت انگیز است روى بگردانید زیرا چیز اندکى از آن باشما خواهد بود.
اَقْرَبُ دار مِنْ سَخَطِ اللّهِ،وَ اَبْعَدُها مِنْ رِضْوانِ اللّهِ.
دنیا نزدیکترین منزل به خشم خدا،و دورترین محل از خشنودى حق است.
فَغُضُّوا عَنْكُمْ ـ عِبادَاللّهِ ـ غُمُومَها وَ اَشْغالَها لِما قَدْ اَيْقَنْتُمْ بِهِ مِنْ فِراقِها، وَ تَصَرُّفِ حالاتِها.
پس اى بندگان خدا، از غمها و مشاغل دنیا محض اینکه به جدایى آن از خود و تغییر حالاتش یقین دارید چشم پوشى کنید.
فَاحْذَرُوها حَذَرَ الشَّفيقِ النّاصِح ِ، وَالْمُجِدِّ الْكادِح ِ،
از دنیا همچون شخص دلسوز خیرخواه و سختکوش رنجبر براى خود در ترس و بیم باشید،
وَاعْتَبِرُوا بِما قَدْ رَاَيْتُمْ مِنْ مَصارِع ِ الْقُرُونِ قَبْلَكُمْ،
و به آنچه از حوادثى که دیدید بر سر گذشتگان آمد عبرت گیرید،
قَدْ تَزايَلَتْ اَوْصالُهُمْ، وَ زالَتْ اَبْصارُهُمْ وَ اَسْماعُهُمْ، وَ ذَهَبَ شَرَفُهُمْ وَ عِزُّهُمْ، وَانْقَطَعَ سُرُورُهُمْ وَ نَعيمُهُمْ.
که پیوندهاى اعضایشان از هم گسست، چشم ها و گوشهایشان نابود شد، شرف و عزّتشان از دست رفت، شادى و نعمتشان قطع شد.
فَبُدِّلُوا بِقُرْبِ الاَْوْلادِ فَقْدَها، وَ بِصُحْبَةِ الاَْزْواجِ مُفارَقَتَها.
همانان که به جاى قرب فرزندان به فقدان آنان، و به جاى مصاحبت با زنان به فراق آنان مبتلا شدند.
لايَتَفاخَرُونَ، وَ لايَتَناسَلُونَ، وَ لايَتَزاوَرُونَ، وَ لايَتَحاوَرُونَ.
اکنون نه به مفاخرت برمى خیزند، نه تولید نسل مى کنند، نه به زیارت یکدیگر مى روند، و نه به گفتگوى هم مى نشینند.
فَاحْذَرُوا عِبادَاللّهِ حَذَرَ الْغالِبِ لِنَفْسِهِ، الْمانِعِ لِشَهْوَتِهِ، النّاظِرِ بِعَقْلِهِ،
پس اى بندگان خدا، تقوا پیشه کنید تقواى آن که بر نفسش غالب آمده و شهواتش را مانع گشته، و با دیده عقل به امور نظر مى کند،
فَاِنَّ الاَْمْرَ واضِحٌ، وَالْعَلَمَ قائِمٌ، وَ الطَّريقَ جَدَدٌ، وَالسَّبيلَ قَصْدٌ.
زیرا برنامه واضح،و نشانه نجات بر پا، و جادّه هموار، و راه راست و معتدل است.