نهج‌البلاغه: خطبه 226
وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ قالَهُ وَ هُوَ يَلى غُسْلَ رَسُولِ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ تَجْهيزَهُ
از سخنان آن حضرت است که به وقت غسـل و تجهیز رسـول خـدا صلّى اللّه علیه وآله بیان فرمـود
بِاَبى اَنْتَ وَ اُمّى يا رَسُولَ اللّهِ، لَقَدِ انْقَطَعَ بِمَوْتِكَ ما لَمْ يَنْقَطِعْ بِمَوْتِ غَيْرِكَ،
پدر و مادرم فداى تو باد اى رسول خدا، هرآینه با مرگ تو قطع شد چیزى که با مرگ دیگران قطع نمى شود
مِنَ النُّبُوَّةِ وَ الاَْنْباءِ وَ اَخْبارِ السَّماءِ
و آن نبوت و احادیث دین و خبرهاى آسمانى است.
. خَصَّصْتَ حَتّى صِرْتَ مُسَلِّياً عَمَّنْ سِواكَ،
خصوصیت مصیبت تو چنان است که تمام مصیبت زدگان عالم را به مصیبتشان به تسلیت و آرامش نشاند،
وَ عَمَّمْتَ حَتّى صارَ النّاسُ فيكَ سَواءً، وَ لَوْلا اَنَّكَ اَمَرْتَ بِالصَّبْرِ، وَ نَهَيْتَ عَنِ الْجَزَع ِ،
و عمومیت مصیبتت در این است که دل احدى از مردم در مصیبت تو فارغ از غم نیست، و اگر نه این است که ما را به صبر امر، و از جزع نهى فرموده اى،
لاََنْفَدْنا عَلَيْكَ ماءَ الشُّؤُونِ، وَ لَكانَ الدّاءُ مُماطِلاً،
هرآینه تا خشک شدن اشک چشم بر تو مى گریستیم، و این درد براى ما بى درمان مى ماند،
وَالْكَمَدُ مُحالِفاً، وَ قَلاّ لَكَ، وَلكِنَّهُ ما لا يُمْلَكُ رَدُّهُ، وَ لا يُسْتَطاعُ دَفْعُهُ.
و حزن و اندوهمان همیشگى بود، ولى این همه در مصیبت تو کم است، اما برگرداندن مرگ و دفع آن از کسى مقدور نیست،
بِاَبى اَنْتَ وَ اُمّى، اُذْكُرْنا عِنْدَ رَبِّكَ، وَاجْعَلْنا مِنْ بالِكَ.
پدر و مادرم فدایت، ما را نزد پروردگارت به یاد آر، و در خاطر خود نگاه دار.