نهج‌البلاغه: خطبه 117

وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از سخنان آن حضرت است درباره یاران شایسته خود

اَنْتُمُ الاَْنْصارُ عَلَى الْحَقِّ، وَالاِْخْوانُ فِى الدِّينِ، وَالْجُنَنُ يَوْمَ الْبَأْسِ،

شما یاران حق، و برادران در دین، و سپرهاى روز سختى،

وَالْبِطانَةُ دُونَ النّاسِ. بِكُمْ اَضْرِبُ الْمُدْبِرَ،

و محرمان اسرار من جدا از سایر مردم هستید. با یارى شما منحرفان را شمشیر مى زنم،

وَ اَرْجُو طاعَةَ الْمُقْبِلِ. فَاَعينُونى بِمُناصَحَة خَلِيَّة مِنَ الْغِشِّ، سَليمَة مِنَ الرَّيْبِ،

و به فرمانبرى روآوران به حق امیدوارم. پس مرا به خیرخواهى خالى از خیانت و شک و تردید یارى کنید،

فَوَاللّهِ اِنّى لاََوْلَى النّاسِ بِالنّاسِ.

که به خـدا قسم من در رهبـرى براى مـردم سزاوارتـرین مـردم هستم.

خطبه‌های نهج‌البلاغه