نهج‌البلاغه: خطبه 174
وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از خطبه هاى آن حضرت است در پند و اندرز، و بیان نزدیکى خود به پیامبر
اَيُّهَا الْغافِلُونَ غَيْرُ الْمَغْفُولِ عَنْهُمْ، وَالتّارِكُونَ الْمَأْخُوذُ مِنْهُمْ،
اى بى خبرانى که از شما بى خبر نیستند، و اى تارکان عهد حق که از شما به طاعت عهد گرفته شده،
ما لى اَراكُمْ عَنِ اللّهِ ذاهِبينَ، وَ اِلى غَيْرِهِ راغِبينَ؟!
چه شده که شما را رویگردان از خدا، و روى آورده به غیر او مى بینم؟!
كَاَنَّكُمْ نَعَمٌ اَراحَ بِها سائِمٌ اِلى مَرْعًى وَبِىٍّ، وَ مَشْرَب دَوِىٍّ. اِنَّما هِىَ كَالْمَعْلُوفَةِ لِلْمُدى،
به چهارپایانى مى مانید که چوپان آنها را به چراگاه وباخیز، وآبشخور دردانگیز برده. علف چرانى هستیدکه براى بردن به قصابخانه علفش مى دهند،
لاتَعْرِفُ ماذا يُرادُ بِها اِذا اُحْسِنَ اِلَيْها،
زمانى که با او خوبى مى کنند نمى داند از این خوبى کردن به او چه هدفى دارند،
تَحْسِبُ يَوْمَها دَهْرَها، وَ شِبَعَها اَمْرَها. وَ اللّهِ لَوْ شِئْتُ اَنْ اُخْبِرَ كُلَّ رَجُل مِنْكُمْ بِمَخْرَجِهِ وَ مَوْلِجِهِ وَ جَميع ِ
روزش را روزگار، و سیرشدنش را زندگى مى پندارد. به خدا قسم اگر بخواهم هر کدام از شما را خبر دهم که از کجا آمده و به کجا مى رود
شَأْنِهِ لَفَعَلْتُ، وَلكِنْ اَخافُ اَنْ تَكْفُرُوا فِىَّ بِرَسُولِ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ.
و تمام امورش چه خواهد شد خبر مى دهم، ولى مى ترسم درباره ام دچار غلوّ شوید و مرا بر رسول خدا صلّى اللّه علیه وآله تفضیل داده در نتیجه کافر گردید.
اَلا وَ اِنّى مُفْضيهِ اِلَى الْخاصَّةِ مِمَّنْ يُؤْمَنُ ذلِكَ مِنْهُ.
اما بدانید من به خاصّان از یاران خود که از خطر کفر و غلوّ در امانند این مطالب را خواهم رساند.
وَ الَّذى بَعَثَهُ بِالْحَقِّ، وَاصْطَفاهُ عَلَى الْخَلْقِ، ما اَنْطِقُ اِلاّ صادِقاً،
به خدایى که پیامبر را به حق برانگیخت و او را بر خلایق برترى داد، جز به راستى سخن نمى گویم،
وَ لَقَدْ عَهِدَ اِلَىَّ بِذلِكَ كُلِّهِ، وَ بِمَهْلِكِ مَنْ يَهْلِكُ، وَ مَنْجى مَنْ يَنْجُو، وَ مَآلِ هذَا الاَْمْرِ.
رسول خدا مرا به همه این امور خبر داد، از هلاک هلاک شونده، و نجات نجات یافته، و عاقبت امر حکومت.
وَ ما اَبْقى شَيْئاً يَمُرُّ عَلى رَأْسى اِلاّ اَفْرَغَهُ فى اُذُنَىَّ، وَ اَفْضى بِهِ اِلَىَّ.
هیچ حادثه اى بر من نمى گذرد جز اینکه پیامبر خبرش را در گوشم خواند، و مرا به آن آگاه ساخت.
اَيُّهَا النّاسُ، اِنّى وَ اللّهِ ما اَحُثُّكُمْ عَلى طاعَة اِلاّ وَ اَسْبِقُكُمْ اِلَيْها،
اى مردم، به خدا قسم شما را به طاعتى ترغیب نمى نمایم جز اینکه خود به عمل به آن از شما پیشى مى گیـرم ،
وَ لا اَنْهاكُمْ عَنْ مَعْصِيَة اِلاّ وَ اَتَناهى قَبْلَكُمْ عَنْها.
و از گنـاهى بازنمى دارم مگر اینکه قبـل از شمـا از آن بـاز مى ایستـم.